Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 1 mei 2025
Met Brevet zijn er nog slechts twee tuchtelingen, die Jean Valjean gezien hebben. 't Zijn de levenslang veroordeelden Cochepaille en Chenildieu. Men laat hen uit het bagno komen en brengt hen in tegenwoordigheid van den gewaanden Champmathieu. Zij weifelen geen oogenblik. Zij verklaren, evenals Brevet, dat het Jean Valjean is.
Jim, als je het doet, krijg je een knikker, een albasten knikker." Jim begon te weifelen. "Een albasten knikker Jim, en een baas ook?" "Wel, het is verleidelijk, jongeheer, maar ik ben zoo bang voor de oude juffer." Doch Jim was een mensch en de verleiding was te groot. Hij zette den emmer neder en nam den witten knikker.
Ik wandel gaarne in den vroegen dag. De stad heeft telkens zoo ongewone, zoo uitzonderlijke uitzichten. Zij ontwaakt met schokjes. De blauwende donkerte laat de grijze gevels opklaren en verft de gladde eenzaamheid der macadamlanen en asphalten bolwerken. De lantaarnlichten weifelen, grauwen wittig uit de nevelen, werpen geen schaduwen meer.
Gij weet, ik ben er nu overheen, en gij zult zien dat ik niet meer weifelen zal in mijn voornemen om de aangeboden fortuin te aanvaarden met al hare baten en schaden, al drukt mij nu reeds de groote verantwoordelijkheid die zij zal opleggen." "Maar vergeet dan ook niet de groote voorrechten, welke zij geeft; ware 't maar alleen de gelegenheid om veel goed te doen. Komaan, schep moed!
Ik bleef eenige oogenblikken weifelen, als wachtte ik een herhaling van haar aanbod; maar toen deze niet kwam, zeide ik, dat ik vreesde door mijn vochtig gewaad de fraaie meubelen te zullen bederven. Ik bekwam geen antwoord op deze aanmerking; waarop ik, een weinig geraakt, het kussen van een der stoelen nam en op tafel leide en mij op de naakte zitting plaatste.
Pieter stak opnieuw zijn voet in het water, en toen eenmaal zijn eene been tot aan de knie verdwenen was, volgde schoorvoetend zijn andere. »Brrr,» zei hij. »Wat is het koud.» Hij beefde inderdaad over zijn geheele lichaam. Karel en Bob besloten aan zijn weifelen een kort einde te maken. Snel liepen zij op hem toe en grepen hem, vóór hij de vlucht had kunnen nemen, ieder bij een arm.
Hij zeide tot zich zelven, dat er dus waarlijk uitzonderingen bestonden, dat het gezag tot weifelen kon worden gebracht, dat de regel te kort kon schieten tegenover een feit, dat alles niet met den tekst van het wetboek uitkwam, dat het onvoorziene een onwederstaanbare macht had, dat de deugd van een tuchteling de deugd van een ambtenaar kon verstrikken, dat het gedrochtelijke hemelsch kon zijn, dat het lot zulke hinderlagen had, en met wanhoop dacht hij er aan, dat hij zelf voor zulk een verrassing bezweken was.
't Was Lucas, doch de soldaten weifelen, en kijken elkaar aan, als om elkaar te raadplegen. "De alférez heeft niet gezegd dat hij een litteeken had!" zegt de Wisajer zacht. "Waar ga je heen?" "Om een mis voor morgen te bestellen." "Heb je Elias niet gezien?" "Ik ken hem niet, meneer!" antwoordt Lucas. "Ik vraag je niet of je hem kent, stommerik! Wij kennen 'm ook niet.
94 Toen legde hij de hand aan de kinnebak van één zijner metgezellen, en hij opende hem den mond schreeuwende: "Hij zelf is het, en hij spreekt niet: 97 deze, verjaagd zijnde, verstikte bij Caesar het weifelen, verzekerende dat de toegeruste altijd met schade het wachten leed."
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek