Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 17 oktober 2025
De poëten hebben daerom wel geseyt, Wie is die heeten minne-brant 1695 Behendigh in syn boesem sluyt? De liefde past op geenen bant; Sy wil, sy sal, sy moeter uyt. Soph. Phi. Hoe gingh dat toe, weerde Sophronisçe? 1710 Soph.
Eleazar stond op, trok het dek naar 't voeteneind, stopte de deken onder de armen. Koorts-driftig weerde de zieke 'm af. De zwachtels, weder door-etterd, plakten aan de houtwol van 't matras. Kreunend woelde hij zich bloot, wilde niet geholpen worden. De oogen heet-koortsig vergroot, groen-flitsten in 't donker der bedstee.
Een ogenblik werden zij in hun misdadige aanslagen verhinderd, totdat eindelijk een van hen op het kind aanviel en hem meende te doorsteken; maar de beenhouwer weerde de degen af, en hakte met wanhopige kracht in de schouder van zijn vijand. Deze deinsde wankelend en viel in de armen zijner makkers.
Het gezin was verzadigd en de kinderen werden spoedig ter rust gelegd. Peter rakelde het vuur aan den haard nog eens op. Net bood haar jongste kind, dat in een kribje had liggen slapen, de moederlijke borst, en 't kleintje weerde zich dapper.
Wel weerde de oppositie, vooral de republikeinsche partij zich heftig tegen een instelling, die naar de dagen der monarchie terugvoerde, doch Bonaparte gaf niet toe. "Alles heeft men vernietigd, 't is zaak weder op te bouwen," zei hij o. a.; de wet werd aangenomen en het Legioen van Eer bestaat nog. Vooral Lucien had als tribuun voor de wet in heftige, bevelende taal tot zijn collega's gesproken.
Zoodra Liesbeth het boek neerlei, sprong de hond onstuimig tegen haar op, plofte met beide voorpooten tegen haar schouders en trachtte, uitzinnig van blijdschap, haar gezicht te likken. Koest Juun, koest! weerde ze streng.
Ik weerde de punt af, won het pleit mèt krakeel. Bij de teekening op pag. 61 moest 'k dit aandikken. Immers aan 't slot der noot achtte ik mij zedelijk verplicht te melden: "Enfin, de uitgever moet 't weten. Ik houd mij koel en 'r buiten."
Dagelijks moest hij een apart en stichtelijk sermoontje hooren van pater Hilarius, en hij deed het zooals een zieke de siroopdrankjes van den doctor inneemt. Maar zijn groote vrienden waren de kale pater-hovenier en de haar-rijke pater-hotelier. Den pater-hovenier hielp hij de vele tulpen verzorgen in den zymetrieken tuin. Hij reekte en sproeide en weerde het kleine woekerkruid.
Zachte weerde ze zijne handen af, die haar niet liefderijk meer waren en wier streeling een smertelijke foltering geworden was. Ze voelde wel dat ze bedaren zou, en in versche geuten schoot naar heur hoofd de bedwelmende zekerheid dat ze door dwaze gevoelerigheid aangetast was. Ze had willen in een diepe donkerte gansch alleene zijn en stille.
Je broêrtje komt gauw terug.... De knaap zweég. Crispina bracht hem ooft en gebak. Hij weerde af en weende.... Wat zoû je dan willen? vroeg zij. Mijn broêrtje.... kreunde hij. Hij komt gauw terug, verzekerde de dominus. Maar je moet niet ziek worden. Als je niet ziek wordt en Cecilius is terug, dan kom je weêr bij ons, achter de Suburra....
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek