Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 20 mei 2025
Alleene ... alleene.... Ze keek bedwelmd op. Ze nam zonder weten aldoor aan, wat hij haar overreikte en ze lachte lijze mee als hij schaterend te lachen begon. Somtemets schoten heete walmen naar heure slapen en dan doopte ze hare lippen in de deugddoende frischheid van den wijn.
Bij resolutie van 30 Aug. 1617 verleenden de Staten-Generaal aan Caspar Planten, beeltsnyder, een octrooi voor 3 jaren, om "alleene te mogen maecken ende gieten, het werck ende patronen by hem daerentusschen te inventeren en te boutseren" en in 1619 werd aan Willem van Byler, ysersnyder, octrooi verleend om "... voor den tyt van drye jaeren naestcommende, alleene in dese vereenichde provinciën te mogen maecken, snyden, gieten ende vercoopen den nieuwen penninck dien haere Ho.
Ze ging seffens den somberen gang door en steeg de smalle trap op. Er heerschte tallenkant een scherpe geur van lijnwaad en geverfd katoen. Ze klopte boven stille tegen de deur, hoorde binnenwaarts tante Olympe antwoorden, en draaide de klinke open. Wel! wel! juffrouw Goedele! riep tante Olympe. Tante Olympe zat alleene aan 't patodders schillen.
En 't ging alweer hamerend op in haar vleesch, stijgend in dreunende slagen, tot hare gedachten maar éen gedacht meer vormden, een gedacht van zonderlinge angst: Alleene.... Hij hief zijn glas op en 't licht bibberde veranderlijk in den roerenden drank.
Gij alleene zijt getrouwd geweest en weet wat het is jongens te kweeken en armoede te lijden! Effenaan, elke reek haalden de jongens heur af en herzegden moeders woorden met eenbaarlijk smeekende stem. Geen hand en verroerde, geen oog en verpinkte. w'Hebben honger, Sint-Josef! Grooten honger. En ge moet vader werk geven, dat we eten krijgen en vuurmaaksel.
Ze bleef koel, alhoewel een streelende zoetigheid om hare woorden fluweelde. Ze zei: Goeienavond.... En met eene aaiende buiging golfde hare stem. Hij voelde hare vingeren trage wegsleeren over zijn schouder en hij zat subiet heel alleene en bangwordend in den naderenden nacht, te turen zonder weten naar 't laaierig vuur, dat oplikte langs de vlammende scheiers.
Dit is een natuurlijk dichten geworden om dichten, zooals een goed kind de beeltenis van zijn vêr-vereerden vader zou omlijsten en met bloemen tooien, en toch een weidsche begeleiding, gelijk een zuiver begrepen geïnstrumenteer een heerlijk alleene zangstem niet aanklinkt, doch tevreden schijnt wanneer de stilte onder de stem maar van leegte is geroofd.
Langzaam, zuiver en stil, maar met al de vroomheid van een groot menschenhert ging het: Alleene, uit aller oogen zitte ik, in den hoogen hemel kijkend, sterrenvol; Alle ding is duister, uitgeweerd de luister van 't verheven stergerol. Hoe kleen, O God hoe kleene, donker en alleene, ligge ik in dien grooten al van uw licht verloren, lijk een ongeboren kind, dat niemand baren zal!
Heer! dit bekennen wij nog eenmaal met verlangen, Wat wij op den altaar in vier en vlammen rood Ontsteken, is gevloeid uit uwen milden schoot, Ja, hebben ziel en lijf van u, o God! ontvangen. Den offer komt u toe, die , Heer! verteert tot asschen! Neemt, dat u toebehoort: den altaar toebereid Alleene zij 't bewijs van onze dankbaarheid, Dat gij ons aanschijn van de tranen hebt gewasschen.
Sire, antwoordde Uilenspiegel, uw wensch is mijn wil, maar 't schijnt mij, nietsweerdige, dat uwe Edelheid in de toekomende eeuwen niet veel genoegen zal smaken, zoo alleene op het doek te staan.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek