Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 28 juni 2025
En met sleepende stem zongen ze het teedere, weemoedige liedeken: "'t Was op eenen nieuwjaarsmorgen, 't Was op eenen nieuwjaarsdag dat Maria Magdalena ons Heer Jezus wandelen zag. "Sta maar op Maria Magdalena, Sta maar op uit uwen bitteren nood, al uw zondekens, die zijn er u vergeven, al waren zij nog eens zoo groot," enz. Ze kregen peperkoek en brood als ze gedaan hadden.
En naast haar zit het meesterke, en uit die zachte, weemoedige oogen blinkt thans een straal van groote vreugde, zooals er vreugde liggen kan in onze oogen, als het hoogtijd is in ons leven. En voor tante Martje is deze tocht enkel glorie en licht, en in hare ziel ruischt het woord van den psalmdichter: »Wat zal ik den Heere vergelden voor al zijne weldaden, aan mij bewezen!"
De hoop, dat de onbuigzaam sterke man dezen laatsten groet misschien met zijne tranen zou bevochtigen, vervulde hare ziel met eene weemoedige vreugde. In weerwil van hare zware ketenen, schreef zij dus de volgende woorden: »Cambyzes zal dezen brief eerst dan, wanneer ik niet meer zijn zal, ontvangen.
Een gevoel van moedeloosheid grijpt u aan, en sombere, weemoedige aandoeningen overmeesteren u, te midden van deze akelig doodsche omgeving; hier geen blauwe horizon meer, als in de dorre velden van Dalmatië; geen prachtige berglandschappen, als in de Alpen en Pyreneën; hier geen levend wezen, boom noch plant; hier niets dan grauwe naakte bergen, afgewisseld door even kale heuvelen; de menschen verplicht saam te scholen in eene armzalige vlakte, die zij in het zweet huns aanschijns een mageren oogst afdwingen, en die toch nog een uitverkoren paradijs, een gezegend Eden schijnt, te midden van dezen akeligen oceaan van steen.
Ach, was zij geen beeld van mijn leven, ook zoo plotseling verstoord, verbroken, vernield? Was dat klagend geluid, die doordringend weemoedige toon der vallende wateren, niet als een echo mijner eigene ziel? Ik stond stil, en zette mij neder aan den oever, luisterend naar de stemme, die al dieper en dieper in mijn gemoed doordrong.
Wacht! ik zal ze halen;" en opstaande, verlaat de oude heer even het vertrek. Als hij alleen gebleven is, slaat Dorus nogmaals een blik in den spiegel; 't is een weemoedige blik, die, door 't glas weerkaatst, hem eensklaps doet zeggen: "Triangel! Krates!" Dorus speelt. 't Is zijn eigen compositie, de Burlesque, die hij te Brussel schreef.
Dan zou het beste geschied zijn, wat mij en Rudy zou hebben kunnen weervaren! Niemand kent zijn toekomst!» En in haar smart stortte zij zich in de diepe rotskloof naar beneden. Er sprong een snaar, er klonk een weemoedige toon...
Deze opmerking wekt misschien eene reeks van weemoedige gedachten bij u op, die ik echter zeker ben dat gij weder eensklaps met een luimige wending weet af te breken.
Onder zijne liederen was dat van Graaf Gurun en zijne geliefde, wie de verraders het hart haars minnaars te eten gaven en die van smart en kommer omkwam. Tristan luisterde met de anderen samen, hij was geheel verzonken in de weemoedige tonen van het lied, maar toen de zanger zweeg, sprong hij overeind en riep met luider stem: "Bravo, meester!
Op het ruime voorplein van het koninklijk slot stond een uitgelezen gezelschap van hovelingen en ridders geschaard om den jongen koning, wiens tengere gestalte gehuld was in een ruim kleed van purperen zijde. Zijne gelaatstrekken waren scherp en onregelmatig, onder de zware, donkere wenkbrauwen lichtten de oogen met een onrustigen glans en om de smalle lippen speelde een weemoedige glimlach.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek