Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 4 juni 2025
Uw mémoires, Watson, zullen ten einde loopen op den dag, dat ik de kroon op mijn werk zet door de gevangenneming of den dood van den gevaarlijksten en bekwaamsten misdadiger van Europa." Ik zal kort en toch nauwkeurig zijn in het weinige, dat mij nog te verhalen blijft.
De gedachte, dat ik in staat zal zijn te voorkomen, dat de maatschappij verder door zijn tegenwoordigheid geschaad wordt, doet mij genoegen, ofschoon ik vrees tot een prijs, die mijn vrienden veel verdriet zal veroorzaken, in 't bijzonder u, mijn waarde Watson.
"Wij zijn ten minste zoo ver, dat de theorie, dat aan de zijde van de Lower Gill Moor gezocht moet worden, de juiste is gebleken. De politie heeft werkelijk nog niets gedaan. Alleen heeft zij deze zigeuners gearresteerd. Kijk hier, Watson. Er loopt door de heide een stroompje, zooals je ziet. Op sommige plaatsen verbreedt het zich tot een moeras.
Holmes deed alsof hij de toegestoken hand niet zag en keek hem met een effen gelaat aan. De glimlach van Milverton werd breeder, hij haalde de schouders op, trok zijn overjas uit, vouwde deze netjes op over den rug van een stoel en ging vervolgens zitten. "Deze heer?" vroeg hij, naar mij wijzende. "Is hij bescheiden, kunnen wij spreken?" "Dr. Watson is mijn vriend en compagnon."
Het was evenwel te laat, en een oogenblik daarna lag het station een eind achter ons. "Met al onze voorzorgen zijn wij nog net den dans ontsprongen, zooals gij ziet," zeide Holmes lachende. Hij stond overeind en ontdeed zich van zijn zwart kleed en hoed, die zijn vermomming vormden, en borg deze kleedingstukken weg in zijn handvalies. "Hebt gij het ochtendblad gelezen, Watson?" "Neen."
"Zeer goed, mijnheer Holmes. Alleen in het belang van uw cliënte meende ik deze vraag te moeten doen. De zaak is voor haar van zulk een kieschen aard." "Dr. Watson heeft er reeds van gehoord." "Dan kunnen wij haar zonder omhaal afhandelen. U zegt, dat u Lady Eva vertegenwoordigt. Heeft zij u opgedragen mijn voorwaarden te aanvaarden?" "Welke zijn uw voorwaarden?" "Zeven duizend pond."
Na eenigen tijd was ik hem bijna zoo goed als geheel vergeten, tot een brief van den volgenden inhoud mij weer aan zijn bestaan herinnerde. Waarde Watson! "Zonder twijfel herinnert gij u nog wel "Tadpole" Phelps, die in de vijfde klasse zat, toen gij leerling in de derde waart.
Het zou mij lief zijn, dat gij mijn naam niet in verband met deze zaak noemt, daar ik er de voorkeur aan geef alleen bij misdaden genoemd te worden, aan wier ontdekking eenige moeilijkheid is verbonden. Kom, Watson!" Wij wandelden naar het station, terwijl Lestrade achterbleef en met een verrukt gezicht op het kaartje bleef staren, dat Holmes hem had gegeven.
Het moet een vermetel persoon geweest zijn, die brutaal genoeg was bij het heengaan zulk een alarm te maken." "Ja, het was wonderlijk. Mijn vriendelijken dank voor hetgeen gij mij verteld hebt. Als ik u den schuldige kan overleveren, zult gij wel van mij hooren. Komaan, Watson!" "Waar gaan wij nu heen?" vroeg ik, toen wij het bureau verlieten.
Later zal ik wel eens vertellen....." "Een oogenblik!" viel de opzichter hem in de rede. "Gij voldoet aan den wensch van de anderen, sir! maar ik ben degene, die naar u gevraagd heeft. Old Firehand heeft mij uw naam opgegeven...." "Ja, hij was de eenige, die wist, dat ik zoo heet." ".....omdat ik van u te weten zou kunnen komen," vervolgde Watson, "wat er geworden is van uw landsman Engel."
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek