Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 26 juli 2025
En plots sprong hij recht, met de armen omhoog, de hand vastgevuist op het ivoren beeld. Ernest en Milly en Francine keken ademloos toe. Wat, riep Sörge heesch, wat wacht gij? Hij wankelde. Een stuip verwrong zijn aangezicht. Hij riep: Wacht niet! Wacht niet!
Zoo zeggende, nam hij mij een geweer uit de handen, dat ik juist geladen had, mikte en vuurde; de vijandelijke aanvoerder wankelde, bracht de hand aan zijne borst en viel achterover in de armen van een zijner manschappen, waarvan eene partij de wapens neerlegde, en hem op hunne schouders namen, als onbewust van of onverschillig voor de slachting, die in hunne onmiddellijke nabijheid plaats vond.
Een gevoel van zich zelve niet te zijn, de verwondering van een ziel, die niet weet hoe dat vreemde lichaam om haar heen is gekomen, die niet weet, waarom die handen, daar vooruit, de hare zijn, waarom zij de koude voelt van die voeten, zoo ver beneden, ruischte op door haar hoofd, zette op in haar hersenen als een wervelwind van naderende angsten. Het beeld van den dag wankelde in haar hersens.
Ik wil u niet verbergen, dat ik wankelde en mij zeer kwelde; ik beken, dat ik daarbij in de eerste plaats door den wensch geleid werd mij op u en op haar te wreken." Hij zag Wronsky openhartig en welwillend aan. "Toen ik dat telegram ontving, ging ik met dezelfde gevoelens hierheen, ja ik wil nog meer zeggen: ik wenschte zelfs haar dood.
En eene duizeling overviel haar bijna, toen de vlucht van den grooten vogel verminderde, langzamerhand verminderde en ten laatste ophield. Zij wankelde toen zij weder op den grond stond. Etienne raapte haar hoed op... Heerlijk geschommeld, hè? riep hij buiten adem. Marie knikte glimlachend, en streek zich met een hijgenden zucht heure verwarde haren uit het gelaat.
"Verhuisd," antwoordde de portier. Marius wankelde en zeide stamelend: "Sinds wanneer?" "Sinds gisteren." "Waar woont hij nu?" "Ik weet er niets van." "Heeft hij zijn adres dan niet achtergelaten?" "Neen." De portier, die nu opzag, herkende Marius, en voegde er bij: "Ha, zijt gij 't! ge zijt dus werkelijk een verspieder?"
Fabulla was geslagen van bewondering.... en zóo, dat zij in hare illuzie wankelde. En niet dòrst meer hopen, dat zij ooit op deze planken een "vrouwerol" zoû spelen, al reciteerde zij, zong zij, danste zij. Terwijl de adulescens naar haar lonkte, in zijn liefdesbetuig, sm
Zij namen dat verstompte, lijdelijke aan, 't welk der wanhoop eigen is. De naam Romainville kwam hem telkens in den geest, met twee verzen van een liedje, dat hij eertijds gehoord had. Hij herinnerde zich dat Romainville een boschje bij Parijs was, waar in de maand April jeugdige verliefden seringen gaan plukken. Hij wankelde zoowel in- als uitwendig. Hij ging als een kind zonder leiband.
Maar bij voorbeeld telkens als ik hier in dit huis kom, moet ik lachen! Als ik denk, dat ze hier met hun beidjes heel alleen gaan wonen, dan moet ik lachen, dan kan ik niet anders dan lachen. Zij eindigde haar zin in zulk een dolle bui, dat Emilie het ook uitproestte en de leer onder haar wankelde. O, ik val! riep ze angstig, balanceerende met haar plumeau.
Hij heeft meer voor u gedaan, dan al die dagen en maanden en jaren der zaken uws vaders te wijden niet meer dan hij schuldig was, als ge wilt, maar dat u niet minder aan hem verpligt: hij heeft gezwegen, gezwegen met voorbeeldige trouw, toen eene onderneming van uwen grootvader faalde, toen zijn crediet hem staande hield, terwijl de schaal van zijn vermogen wankelde.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek