Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 13 september 2025
Wellicht is hunne nasporing reeds met een goeden uitslag bekroond, dacht hij, en wilde juist den terugkeerenden te gemoet snellen, toen een jong edelman haastig de zaal binnentrad. Het baarde den graaf geen geringe verwondering, toon hij in dit nachtelijk uur jonker Walter Van Rodenberg voor zich zag.
Ook de apotheker, die den drank leverde, had er een zoet winstje aan. Wanneer men huwelijksaankondigingen is gaan rondzenden, kan ik niet zeggen, denkelijk sinds de helft der 18de eeuw, ook heb ik er geene onder de oogen gehad. Over Duitsche heeft onlangs Walter von Zuwesten ons verteld in »Von Fels zum Meer« met afbeeldingen.
»Jawel, maar... master Stannard mag zich niet buitenshuis vertoonen..." »Niet?" vroeg Alice's vader. »Neen, gij moet hier als het ware opgesloten blijven, terwijl wij beiden zullen handelen." »Een mooie rol, die gij mij toebedeelt," pruttelde master Walter Stannard. »Zal men mij in de gevangenis toelaten?" vroeg het jonge meisje. »Dat geloof ik niet, miss Alice." »Waarom niet?"
"Zeg mijnheer uw anderen naam, Thomas," zeide de heer Walter, "en voeg er 'mijnheer' achter. Gij hebt toch manieren geleerd." "Thomas Sawyer, mijnheer." "Ziezoo, dat is een goede jongen. Een lieve jongen! Een aardig, manhaftig kereltje! Twee duizend verzen is een groot aantal, Thomas, een zeer groot aantal. Maar gij zult u nooit de moeite berouwen, ze geleerd te hebben.
»Luister evenwel, waarde James," hernam Walter Stannard. »Als wij goed nadenken, dan brengt het belang van Texar niet mede om het tot dat uiterste te drijven." »Dunkt u?" »Zoo is mijne overtuiging, James. Texar heeft Jacksonville nog niet verlaten, niet waar?" »Dat is zoo." »Welnu, zoolang hij daar zal verwijlen, zal van zijn kant geene gewelddadigheid te duchten zijn.
In stede van zich daarover verwonderd of spijtig te toonen, haalde Walter Van Lillers twijfelend de schouders op, als wilde hij zeggen: "Dit raakt mij niet; gelooft er van wat gij wilt."
Wilt gij den jonker Van Rodenberg, Walter Van Rodenberg, uit een der aanzienlijkste geslachten gesproten, wilt gij mij de wet voorschrijven? wilt gij dit doen mevrouw! Gij, die, ondanks den naam dien gij thans voert, eene.... Ha!" vervolgde hij lachende: "Dit is te dwaas, mevrouw! Het kan u onmogelijk ernst zijn. Hoe dit echter ook zijn moge, ik ga mijn gang.
Ook miss Alice was vlug op een der vensters van de hal toegetreden, terwijl master Walter Stannard en master Edward Carrol naar de deur gingen. Zermah, die het handje van de kleine Dy gegrepen had, was opgestaan. Allen hadden er al een voorgevoel van, dat eene ernstige verwikkeling op til was.
"Welnu?" zeide Van Bergen, zeer wel wetende dat Alonzo met den roof zijner Adelgonde niets gemeens had. "Welnu," hernam Walter: "die brieven des Spanjaards vloeiden over van de teederste woorden en de zoetste namen.
Ik zal dan beslissen of zij naar Camdless-Bay teruggevoerd zullen kunnen worden, of dat zij nog eenige dagen op Ceder-Rots zullen moeten verblijven!" »Ja, niets mag met overhaasting geschieden," antwoordde master Walter Stannard. »Misschien is alles nog niet ten einde... en zoolang Jacksonville zich nog in de macht van Texar bevindt, hebben wij nog alles te duchten."
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek