Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 6 juni 2025
Toen wij om twee uur in Abu Road aankwamen, hadden wij nog 17 mijlen af te leggen alvorens wij in Mount Abu, het doel van ons oponthoud, waren. Wij hadden naar het hotel getelegrafeerd om een automobiel aan den trein te zenden, om ons af te halen, doch in plaats daarvan stond er een zeer primitief wagentje, dat voor ons bestemd was.
"Il est temps, madame, le soleil se couche," fluisterde het nonnetje nu de barones vriendelijk toe. De zieke knikte langzaam met het hoofd ten teeken van gehoorzaamheid. Het nonnetje hielp haar met zachte handen opstaan en bracht haar in het wagentje. Zij vroeg aan Rozeke of zij de kussens wilde meenemen.
Juist toen zij weder verder wilden gaan, stapte de boschwachter uit de deur en zeide: "Heila! wie is dat?" "Huck Finn en Tom Sawyer!" "Dat treft bijzonder. Gaat gauw met me mee, jongens; iedereen zit op jelui te wachten! Hier, spoedig maar, naar boven. Ik zal het wagentje wel dragen. 't Is waarachtig een vracht! Wat zit er in, steenen of oud ijzer?" "Oud ijzer," zeide Tom.
"Dag, jongens!" riep vader en boog zich nog even uit het wagentje. "Ga niet te ver uit de buurt, hoor!" "Dag zus, zoet zijn," riep moeder en wuifde met de hand, boog zich om het zeil van den kap, nog eens en nog eens. "Dag! dag!!" Toen de kerkgangers om den hoek waren verdwenen, holden Tony en Désiré het erf op en lieten zich onder luid gejuich en geblaf door zus en Trijntje nazetten.
Het lijkt voor vele Europeanen misschien onbarmhartig, dat men zich in een wagentje nederzet en zich door een medemensch laat voortbewegen, maar dit gevoel gaat hier weg, als men ziet, op welk een gemakkelijke wijze deze mannen zich oogenschijnlijk althans van die taak kwijten en hoe gelukkig zij met een vrachtje zijn.
Hij gaf mij een houweel, om hem behulpzaam te wezen in het afbeitelen van een stuk steenkool, waarvan hij het benedengedeelte onderhanden had; de opperman moet den arbeider soms in het werk bijstaan. Toen ik de derde maal het wagentje naar den put Saint-Alphonsine rolde, hoorde ik plotseling een oorverdoovend geraas, een vreeselijk geweld zooals ik nog nooit gehoord had.
Een dun vliesje ijs voor aan de rieten boorden van het meer. Aan den hoek van een dennenbosch zag hij Sir Geoffry Clouston, den broêr der hertogin, die een paar geketste kogels uit zijn geweer haalde. Hij sprong van zijn wagentje af, beval den groom naar huis te gaan, en baande zich een weg naar zijne gasten, door het verdorde hakhout. Goede jacht, Geoffry? vroeg hij. Niet al te best, Dorian.
Oom Gaspard moest de steenkolen met het houweel losmaken, terwijl zijn neef tot taak had de blokken op het wagentje, dat op de rails liep, weg te rijden naar de plaats, waar het werd opgehaald.
Ik nam die wagentjes en maakte ze al heel gauw leêg; twintig waren gevuld met vleesch en tien met drank; elk van de eerste hield twee of drie goede mondvollen in; en een hoeveelheid drank van tien vaten, die in aarden kruikjes bewaard werd, ledigde ik in een wagentje, en dronk dat in één slok uit; zoo deed ik met al den drank.
Onverwachts zagen wij een stilstaande automobiel, die op ons stond te wachten, die ons den weg zou wijzen, en waarop te lezen stond met groote letters, "Parijs-Petersburg". Het was een licht wagentje van 12 paardenkracht, dat door den eigenaar, den heer Efron, een der actiefste leden van de petersburgsche automobilisten-club, zelf uit Parijs hier gebracht was, en die expres het opschrift er op geplaatst had, omdat hij graag had, dat men dit wist.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek