Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 6 mei 2025
Zij zelve luidt de doodklok Met handen teer en schoon; Zij zelve zingt de lijkmis Op zilverklaren toon. "Nu wil ik, booze wereld, Uw snood gewoel ontgaan; Ter eere van mijn liefste Neem ik den sluier aan." Bij het einde van het lied zwegen de ridders, niettegenstaande zij sterk onder den invloed van den vurigen wijn verkeerden.
De mist werd echter zoo dicht, dat hij op geen vijf pas afstands kon zien, en soms twijfelde hij, of hij wel den rechten koers had ingeslagen. Maar hij reed bedaard door, want groot was de afstand, die hij had af te leggen, en hij wilde de beste krachten van zijn paard sparen voor het laatst. Soms hield hij den vurigen hengst in, sprong uit het zaâl, en legde het oor te luisteren op den grond.
Zooveel hinderpalen waren uit den weg geruimd, met vurigen ijver had hij nu alles bereid om zijn wenschen vervuld te zien en thans om 'n arme vijftig frank, zou hij een half jaar of langer nog tegen hongerloon moeten zwoegen, eer zijn verlangen voldaan werd ... Verdòmd ... d
Om die mannen nu in de gelegenheid te stellen zich voort te planten en zoo de straf eeuwigdurend te doen zijn, kregen zij successievelijk tot vrouw alle prinsesjes, die wat te warmbloedig waren en eens een vurigen blik geworpen hadden, misschien ook wel wat verder waren gegaan op den een of anderen man van lager afkomst.
Mijnheer Lazare teekende met zijn duim een halven cirkel in de ruimte, langs een golvend gebaar dat zijn wensch beduidde, om al die jaren met een schrap van zijn hand weg te vagen. Zijne wimpers zegen langzaam als een vool, over zijn vurigen blik.
O God, die tranen in dat oog.... Eva weerstaat ze niet. "Philip!" zegt ze en grijpt de hand van dien vurigen man; en weder: "Philip!" En hij? O, dat klinkt als muziek. Maar neen, dat heeft hij niet bedoeld; niet gewild; en.... Ha, gelukkig, een zachte kreet van den ontwakenden kleine geeft hem het recht om snel zijn hand uit die van Eva terug te trekken. Nu spoedt hij zich voort naar de wieg.
"En," zeide Joan, "zooals ik heden meen gehoord te hebben, zult gij dezen kerker niet verlaten dan voor de Loevesteinsche gevangenis." "Ik ben niet gelijk degenen, die geen hoop hebben," antwoordde Raesfelt: "God heeft de drie mannen in den vurigen oven niet vergeten: en Hij vergat ook mij niet, toen ik uit de diepte tot Hem riep. Hij zond mij een engel."
Uit uwe woorden spreekt zulk eene hoopvolle zekerheid, dat ik..." »Dat gij mij gerust kunt vertrouwen. Zorg nu maar gezwind, dat uw volk ons door het gedrang helpt, opdat wij spoedig het paleis mogen bereiken." Na den twijfel is er niets, dat zich schielijker verbreidt, dan de hoop op de vervulling van een vurigen wensch, vooral wanneer die hoop ons met volle overtuiging wordt voorgespiegeld.
Wel herkent ge in dezen arbeid den geloovigen kunstenaar, die in zijne jeugd aan de voeten van Savonarola gezeten had, den vurigen bewonderaar en vereerder van Dante, wiens waardige mededinger hij zich hier toont.
Tom zweeg een poos, eindelijk zeide hij: "Hij, die Daniël in den leeuwenkuil bewaarde die de jongelingen in den vurigen oven behield Hij, die op de zee wandelde en de winden beval stil te zijn, Hij leeft nog; en ik heb geloof om te hopen dat Hij u verlossen kan. Beproef het en ik zal met al mijne macht voor u bidden."
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek