Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 23 juli 2025
Cosette was in treurige gedachten; want, hoewel eerst acht jaren oud, had zij bereids zooveel geleden, dat zij even sombere mijmeringen had als eene oude vrouw. Haar ooglid was blond, tengevolge van een vuistslag, dien Thénardier haar had gegeven, hetgeen vrouw Thénardier herhaaldelijk deed zeggen: Hoe leelijk is zij met haar blauwe oog!
Na den oorveeg, de vuistslag. Het leger steekt zijn grooten klauw naar ons uit. De barricade zal geducht geschud worden. Het geweer tast en beproeft, het kanon grijpt en bijt." "'t Is een achtponder, nieuw model en van brons," voegde Combeferre er bij. "Zulke stukken zijn onderhevig aan springen, wanneer men meer dan tien deelen tin op honderd deelen koper neemt. Te veel tin maakt ze te week.
Ik sloeg er tegen, juist toen hij op het punt stond te vuren. Het schot miste. Bliksemsnel gaf ik hem een tweeden vuistslag en wel precies op zijn neus, zoodat zijn hoofd achterover vloog. Met één greep had ik me meester gemaakt van het pistool, dat ik wegwierp. Hij hield een oogenblik zijn handen voor zijn mond en zijn neus, die beide verwond waren.
"'t Is toch akelig, dat ik zoo klein en zwak ben," zei de jongen. "Ik geloof niet, dat ik je helpen kan." "Je moet me niet wijsmaken, dat je zwak ben, omdat je klein bent," zei de koe. "Alle kabouters, waar ik van heb hooren spreken, waren zoo sterk, dat ze een voer hooi konden trekken en een koe met één vuistslag doodslaan." De jongen kon niet laten te lachen.
Dat moet ik nu doen!» En hij sloeg een duchtigen roffel op de trommel, en deze gevoelde zich daardoor zoozeer vereerd, dat zij haar eigen trommelvel scheurde. «Hij heeft een heerlijken vuistslag!» zei de trommel. «Nu heb ik van hem voor altijd een herinnering! Ik denk wel, dat zijn moeder ook van blijdschap over haar gouden schat zal barsten.» Dat is de geschiedenis van den gouden schat.
In de stilte begon-ie 't zout in de zak terug te duwen, de zak die door Druifs vuistslag was open gesprongen. Zij, onbeweeglijk, beluisterde 't gewrijf van z'n vinger. De armen op tafel stuttend, diep van medelijden, verontschuldigde-ie zich nog eens: "...Vin je dat nou zòo vreeslijk, tante? Heb 'k zóo de gewoonte je met opzet te hindere?"
Op eens gaf hij een vuistslag op de leuning van zijn stoel, en zwaar ademend riep hij uit: "Er is godsdienst of die is er niet, dat wil zeggen: òf de pastoors zijn vrij òf ze zijn 't niet! Het land gaat te gronde, 't is naar de maan!" En weer sloeg hij met zijn vuist. De heele zaal wendde zich verrast naar het groepje; de dominikaan hief het hoofd op om onder zijn bril door naar hem te kijken.
De koning wendde zich om, scheen mij te herkennen, want een vluchtige glimlach bedankte mij voor mijn moed. Dat hier moed toe noodig was, bleek mij uit den geweldigen vuistslag die mijn hoogen hoed ver over mijn ooren deed zakken en aan mijn gescheurde en gehavende kleeren.
Als een woedend dier sprong hij op den heilige toe, en hem met de linkerhand bij de keel grijpend, gaf hij hem met de andere een vuistslag tusschen de oogen, die hem zeer alledaags tegen den muur deed tuimelen.
"Ik heb eene boodschap aan u, edele heer!" zei de jongeling: "en daar ik aan uwe woning vernam dat de jonker Van Rodenberg u genoodigd bad, was ik zeker u in den Avondtempel te zullen vinden. Juist kwam ik van pas om uw aanvaller met een duchtigen vuistslag ter aarde te werpen." "Gij hebt braaf gehandeld," hernam Alonzo: "Doch gij hadt eene boodschap aan mij?"
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek