United States or Norway ? Vote for the TOP Country of the Week !
Treurig! Akelig treurig staat hij daar, de ongelukkige candidaat-notaris, tegenover den man die hij thans bij 't lamplicht volkomen herkent, tegenover hem dien hij verfoeit, veracht, en wien hij een val in 't zand, benevens een roffel met den "siks pens" had toegezworen; tegenover den valschaard, den Judas die hem zijn "kroon van 't hoofd had genomen en Suus voor den neus wegkaapte," die lafhartig en leugenachtig, dat kleine beest in 't nest een bloedhond noemde, om, bang als hijzelf was, zijn tegenpartij vrees aan te jagen.
Mijn eerste gedachte was dat er boven in het tuig iets stuk was gegaan; maar terwijl ik nog viel, en vóór dat ik op het dek terecht kwam, hoorde ik een geweervuur van de booten alsof de duivel in eigen persoon een roffel sloeg. Ik draaide me half om, en zag den matroos die op schildwacht stond.
«Mijn gouden schat, mijn rijkdom, mijn zonneschijn!» riep de moeder uit en kuste de schitterende lokken; en het klonk als muziek en gezang in de kamer van den tamboer; er heerschten vreugde en geluk. De tamboer sloeg een roffel, een vroolijken roffel. En de trommel, de alarmtrom, die geslagen werd, als er brand was in de stad, zei: «Rood haar! De kleine heeft rood haar!
Weldra kwam ik ook dit te vernemen: de tamboer van het dorp, met zijn roode soldatenmuts op het hoofd, hield voor de herberg stand, en na een prachtigen langen roffel las hij het programma voor. Hoe dit was samengesteld, laat zich wel denken.
En dan kwam, na een heel korte pauze, de stem: »Douwerus! Ben je wakker?" Stilte. Mietje luisterde. Ik, ook gewekt, hoorde uit de overliggende bedstede een diep gegrom, als van een leeuw, die uit zijn donkeren slaap, oprijst. Het kwam van Douwerus. Maar Mietje hoorde niets. Daarom nog eens de roffel. Nog eens de pauze. Nog eens dat lieflijke: »Douwerus! Ben je wakker?"
Zonder met zijn roffel op te houden, zette de tamboer zich tusschen een paar lichten neder, die aan den ingang van ons tooneel waren gesteld en het publiek behoefde slechts plaats te nemen in afwachting, dat de voorstelling beginnen zou. Helaas! het kwam slechts zeer traag op en nochtans ging de tamboer voort aan den ingang zijn ram-plam-plam te doen hooren.
Terwijl wij ons tooneel in bezit namen, ging de tamboer nogmaals voor het laatst trommelend de straten door en wij hoorden zijn roffel nu eens van verre dan van dichterbij, naarmate de straten verder of minder ver van ons verwijderd lagen. Nadat ik Capi en mijzelven had aangekleed, vatte ik post achter een pilaar, om te zien wie er kwam.
Losabi stond enige ogenblikken te waggelen; zijn hand liet de assagaai los; hij greep in de lucht als zocht hij een houvast om het evenwicht te bewaren, toen viel hij ruggelings ter aarde, en zijn groot schild, nog aan zijn linkerarm bevestigd, deed met de val een dof gedreun horen, als sloeg het de roffel van zijn dood.
't Is niet de zucht of de schreeuw, gij beginselvaste debaters over den invloed van dit of dat. 't Is de mensch, die er zich door uit. Mijn oudste broer heette Dorus, en hij was het, die eigenlijk ieder morgen Mietje's aubade ontving. Hij moest, timmerman, vroeg op, om tijdig op zijn werk te zijn, en Mietje zorgde daarvoor. Eerst hoorde je 's morgens om vijf, zes uur een roffel op de deur.
Dat moet ik nu doen!» En hij sloeg een duchtigen roffel op de trommel, en deze gevoelde zich daardoor zoozeer vereerd, dat zij haar eigen trommelvel scheurde. «Hij heeft een heerlijken vuistslag!» zei de trommel. «Nu heb ik van hem voor altijd een herinnering! Ik denk wel, dat zijn moeder ook van blijdschap over haar gouden schat zal barsten.» Dat is de geschiedenis van den gouden schat.
Woord Van De Dag