United States or Caribbean Netherlands ? Vote for the TOP Country of the Week !
Hij sprak terstond over de Viken en vroeg hem of er sedert zijn laatsten brief geen tijdingen gekomen waren? Meenden de ervaren zeelieden van de plaats dat het schip met man en muis vergaan was? En had die schipbreuk, die toch zoovele familiën te Bergen in den rouw dompelde, de autoriteiten niet aangespoord een onderzoek in te stellen?
De beide blanken voelden een ijskoude rilling over al hun leden gaan. Het stijgende water onder hen joeg de duffe lucht uit de gang naar boven; men voelde die door de opening uit den grond komen. Dat beteekende den dood van ver, ver over de honderd menschen. "Maar onze gevangenen, die zich hiernaast bevinden?" vroeg Old Shatterhand. "Die verdrinken immers ook!" "Neen.
"Ik bedacht me zooeven, dat we misschien te weinig waarde hechtten aan de laatste woorden van den Secretaris...." "Wat waren die dan?" "Denk er aan," zei hij, "het zijn de Furiën!" "De Furiën?" vroeg Zabern verwonderd, "wat kan hij daarmee bedoeld hebben?"
Zij zond allerlei aardige boodschapjes aan Amy, en droeg de zusters op haar moeder te laten weten, dat ze gauw schrijven zou. Dikwijls vroeg zij om potlood en papier en probeerde een woordje te schrijven; Vader mocht niet denken dat zij hem vergat.
Mij dunkt toch, Luigi, dat die redeneering steek houdt." "Heeft hij een persoonlijken haat jegens u, heer dokter?" vroeg Luigi Ferrato. Antekirrt trok onverschillig de schouders op. De haat van zoo'n aterling scheen hem niet te deeren. "Kent hij u ten minste?" vroeg de jonge zeeman, die zich zoo gauw niet gewonnen gaf, met aandrang.
Jo legde haar hand in de zijne, toen hij dat zei, en Laurie streek zachtjes over het kleine roode kussen, dat hij zich zoo goed herinnerde. "Waarom liet jullie 't ons daarna niet weten?" vroeg Jo op bedaarder toon, toen zij een poos heel stil hadden gezeten.
"Dat weet ik niet," zeg ik. "'t Is zeker zoo'n ijdele modepop?" vroeg hij en pinkte met het ééne oog. "Dat niet," zeg ik. "Dan is zij zeker al lang de militaire dienstjaren te boven?" vroeg hij weder en knipoogde andermaal. "Ook dat niet," zeg ik.
De jonge student was echter volstrekt niet verschrikt door dezen aanblik, en hij richtte de punt van zijn zwaard op het spook, en vroeg den indringer waarom hij zijn rust was komen verstoren. De geestverschijning zwaaide met de armen, schudde het hoofd, en noodigde Ayala door een handbeweging uit, mede te gaan.
"Ja kind"... "Er is weer een haartje gegroeid op je oor"... "Gekke meid"... "Wil ik 't even afknippen?"... Ze vroeg 't zoo kinderlijk-mal, met zoo iets in-gelukkigs in haar stem, dat hij lachend knikte. "Blijf maar zitten... Zit je nagelschaartje in je vest... Nee blijf nou zitten... Ik heb 't al... Jannie wat een dikkert!... 't Lijkt d'r wel een uit je snor... Kijk eens!"
Baba stak haar hand in de wollige vacht van haar schaap en droomde met open oogen van een boterham, die zij voor zich uit zag dansen, terwijl Bobo haar eekhoorntje in gedachten over zijn snorbaardje streek. Baba, die de meeste haast had, verbrak 't eerst het stilzwijgen. "Hoe komen we nu thuis?" vroeg ze. "Maak je niet bezorgd," sprak 't schaap; "ik weet den weg."
Woord Van De Dag