Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 22 november 2025
Toen de Kumrekusha bij den toren kwam, waarin de prinses woonde, zette hij den vos stilletjes neer onder de boomen, waar deze dadelijk in een mooie kat veranderde, die allerhande bevallige sprongen maakte onder het raam, waarvoor de prinses zat.
En toen zagen de dieren Smirre, den vos, op den heuvel van de wilde ganzen zitten, met een doode gans in den bek. Maar omdat hij zoodoende den vrede van den speeldag verbroken had, kreeg Smirre zoo'n harde straf, dat hij er levenslang berouw van had, dat hij zijn wraakzucht niet had kunnen bedwingen, maar beproefd had op deze manier Akka en haar troep te bereiken.
Een meester onderwees er zijn leerling in de kunst der honden-dressuur en in het africhten van valken, hoe strikken te leggen en hoe een hert aan zijn lucht, een vos aan zijn spoor, een wolf aan zijn voetstap te onderkennen; het beste middel om hun gangen te weten; op welke manier men ze moet opjagen; waar zich gewoonlijk hun schuilplaatsen bevinden; welke de gunstigste wind is; met de opsomming der verschillende geluiden en de regels der buitverdeeling.
"Als ik de eene niet krijg, dan wil ik den ander hebben," zei hij, en aan zijn stem kon je hooren, hoe woedend hij was. "Neen, dat moet je niet denken, dat je dien krijgt," zei de jongen, die erg in zijn schik was, omdat hij de gans had gered. Hij hield maar aldoor den vossestaart stijf vast, en zwaaide daarmeê naar den anderen kant, als de vos hem probeerde te vangen.
Het was zoo donker dat de beide ridders, die Disdir vergezelden, hem zelfs van nabij niet konden zien, en hem aan wederzijde bij den arm hielden om zijn spoor niet te verliezen. Zij kwamen tot op de brug, zonder dat de schildwachten boven den muur eenig gerucht hadden gehoord; maar nu klonk door de duisternis, op dreigenden toon, de roep: "Wie daar?" "Storm op zee! Wolf en Vos!" antwoordde Disdir.
Voor het water is hij volstrekt niet schuw, integendeel hij kan zonder moeite en snel zwemmen; ook in 't klimmen is hij niet onervaren; soms vindt men hem in boomen, die een voor zijn klimvermogen geschikten vorm hebben, hoog boven den grond. De stem van den Vos bestaat uit een kort afgebroken gekef, dat in een sterker en hooger geluid eindigt.
"En hebben ze er niets van gemerkt?" "Dat denk ik wel, want ik heb er goed mijn best gedaan, dat verzeker ik je, doch zoolang ik er was, heb ik niemand gezien. Ze bleven allen binnen, wat ik heel vriendelijk van hen vond. Willen we er nog eens heengaan, want ik heb wonder veel trek in zoo 'n bellefleurtje." "Dat is goed; ik ga meê!" zei Jan Vos. "Ik ook!" riep Piet van Dril. "En jij, Jan?"
"St, stil, wat vloog daar?" riep Jan van Bakel, terwijl hij doodsbleek werd. "Hoor je dat geschreeuw wel?" Allen stonden stil en luisterden vol spanning. Weer suisde er wat door de lucht. "Oe-hoe! Oe-hoe!" klonk het boven hun hoofd. "Dat is ze!" fluisterde Jan Vos. "Ze heeft zich in een uil veranderd. St, houdt je stil!" "Komt jongens, vooruit!" riep Dik. "Of durf je niet? Ik wel!"
"Heel goed; gaat nu allen dadelijk uw vrienden verzamelen; indien gij er zooveel hebt bijeengebracht, als maar mogelijk is, zullen wij kunnen besluiten, hoe wij moeten handelen," zei de vos; waarna de vergadering werd gesloten en de dieren zich in verschillende richtingen door het woud verspreidden. Niet lang daarna werden ongewone geluiden gehoord in de nabijheid van het kasteel.
Maar als geboren Saks en uitgeslapen vos twijfel ik er volstrekt niet aan, dat mijn verwachtingen zich in de schoonste vervulling zullen absolveeren; maar om elkander filissiteerend aan den boezem te drukken, zoo ver zijn we nog niet. Ik ben...." Hij werd in de rede gevallen, want de ingenieur riep op angstigen toon: "Ellen! Waar is Ellen? Ik zie haar niet!"
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek