Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 19 juli 2025
Wat professor Sylvius Hog betrof.... Hij.... maar het zou mij onmogelijk zijn eene beschrijving te geven van hetgeen in zijn binnenste omging. »Thans zullen wij overgaan tot de trekking van den prijs van honderdduizend mark!" verkondigde de voorzitter plechtig. Welk eene stem! Zij scheen wel uil de ingewanden van dien deftigen persoon voort te komen.
Het gaf een opluchting. De vergadering was nog beter bezocht dan den vorigen dag. De voorzitter sprak weer Fransch, hij was een Antwerpsch advokaat, en hij stelde voor een bestuur te kiezen dat de belangen der vluchtelingen zou behartigen en den toestand onderzoeken. Dagelijks zouden zij samenkomen. Snepvangers werd op voorstel van den Verdierenpikker in het bestuur verkozen.
»Ja!... U!..." riepen master James Burbank, Gilbert Burbank en Mars, die zich niet meer bedwingen konden, tegelijkertijd uit. »En waarom zou ik dat gedaan hebben," hernam Texar, »en niet iemand anders?" »Omdat gij er belang bij hadt die misdaad te bedrijven," antwoordde de voorzitter van den krijgsraad. »Maar welk belang?" »Welk belang?"
"Wat wilt gij, mijn Heer de Voorzitter," zei Dumont: "iedereen is niet vatbaar voor gezonde redenen! Ik moest argumenten bezigen al naar de Rechters zijn: het eene dient om den Heer A., het andere om den Heer B. te vangen: men moet elk naar de mate van zijn verstand bedienen." Toen nu vonnis gewezen was en de Advokaat zijn zaak gewonnen had, zeide de Voorzitter tegen hem: "Mr.
En toch waren de voorzitter der Gun-club Barbicane te Baltimore, en de kapitein der artillerie Nicholl te Philadelphia vijanden, geslagen vijanden. Waarover?
»En ik zweer," zei miss Alice Stannard, »ik zweer dat ik dien man in eigen persoon gezien en dat ik hem behoorlijk herkend heb!" »Mij dunkt," zei Texar, »dat dit gemakkelijk uit te maken is." »Hoe bedoelt gij?" vroeg kolonel Gardner. »Mijn neen staat tegenover het ja van mejuffrouw Alice Stannard, niet waar?" De voorzitter van den krijgsraad knikte toestemmend.
Bij de opening der Vergadering werden zij door den Voorzitter begroet met de volgende woorden: "Het is een historische gebeurtenis, het is een revolutie, op de meest vredelievende wijze tot stand gebracht, dat vrouwen zitting nemen in deze Raadzaal, daartoe gekozen door mannen en vrouwen van eigen richting.
Het stuk was geadresseerd aan de kerkenraden en soms durfde men de herderlijke brief niet te bespreken. Eens zelfs weigerde de voorzitter van de kerkenraad bespreking, de brief werd opgeborgen in een trommel met een letterslot en lag daar ter inzage van kerkenraadsleden.
»Niet in de rede vallen!" klonk het van verschillende zijden. »Ik verzoek stilte!" vermaande de voorzitter. Terwijl hij zich den hoed nog vaster op het hoofd drukte vervolgde Barbicane bedaard: »Niemand is er onder u, geachte vrienden, of hij heeft de maan gezien, ten minste wel eens van haar hooren spreken.
Ik begaf mij onmiddellijk naar mijnheer Beckmann om hem, zoo het behoorde, alles mede te deelen omtrent het officiëele verslag op het consulaat en ons bezoek bij dokter Raffel. "Hm! hm!" kwam de directeur peinzend, toen ik vertelde, welk gewicht de voorzitter hechtte aan de aanklacht van den Engelschen consul.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek