Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 30 juni 2025
"En ik," zeide Rodolphe, "heb mij door den kassier van de Echarpe d'Iris een voorschot laten geven van dertig francs, onder voorgeven, dat ik mij moest laten inenten." "Het is vandaag dus Heiligendag," zeide Schaunard; "ik alleen heb niets gekregen, dat is toch vernederend." "Intusschen," viel Rodolphe hem in de rede, "handhaaf ik mijn uitnoodiging voor een diner." "En ik ook," zeide Colline.
Rodolphe werd door hem gevoed, gelegerd enz. ... en zou na de voltooiing van het Handboek een gratificatie van honderd daalders krijgen. Om zijn neef tot werken aan te sporen, had Monetti hem in de eerste dagen edelmoedig een voorschot van vijftig francs gegeven.
Maar.... "de oogenblikkelijke moeielijkheden ?" Nu ja, van mij die zich steeds een oprecht vriend betoonde, en vooral, zooals hij zeide, die steeds aan zijn vrouw de eer had gegeven, welke men haar verschuldigd was 't is mogelijk dat ik eens bij een ontmoeting op straat, den hoed voor haar heb afgenomen van zulk een vriend wilde hij nog wel het kleine voorschot van honderd gulden aannemen, 't welk ik hem op kiesche wijze had aangeboden.
Je wist nooit.... Geld had hij nu, voorschot van de ædilen, in bewaring gegeven bij een bekenden wisselaar en
"Met achting Uedeles dienstwillige dienaar," juicht de oude man bijna luid. "Dat zou hij niet schrijven, als hij geen dubbeltjes voor mij had gekregen. Vier ton! Halt! misschien is het enkel maar een voorschot! Dat doet er niet toe. In allen gevalle is het iets." Hij sloft heen en weder door het kleine kamertje en wrijft zich in de magere handen, zoodat de dorre gewrichten knappen en kraken.
Een Russische dame zei mij eens: "Op een klein landgoed van honderd-vijftig boeren, waar ik nooit kom, heb ik veertig kamervrouwen, die letterlijk niets uitvoeren." Zij zijn zoo weinig in tel, dat de banken alleen voorschot geven op mannelijke lijfeigenen; de vrouwelijke kan men op den koop toe krijgen.
Zwaar-stappend langs de slijkerige straten, door den steeds aandikkenden mist, waarin alles wegdoezelde, en die de roode en witte en blauwe lantaarns aan de schel-kleurige bargevels omvoolde met stille treurnis, trok Geerten huiswaarts ... Immer dezelfde gedachten hielden tegenwoordig zijn hoofd bezig ... 't Was een kleine denkbeeldencirkel, waarin zijn geest voortdurend ronddwaalde: Er was geen geld meer te verdienen met dien verdoemden stiel!... Een motor moest hij hebben ... 't Zou een schoon bootje moeten zijn, een flinke kas, een goeie moteur, bankjes met rood floeren kussentjes en van voor een lichtje ... Iederen avond, na 't drinken van een dikkop, of twee, overlegde hij naïef-blij, als een begeerig kind, hoe zijn scheepje zijn moest, nátellend hoeveel hij per dag méer zou verdienen dan nu, tot, met een schok, zijn kleine gedachten in-eens stil-stonden ... Nooit zou hij geld genoeg hebben om een motorboot te koopen, nooit!... nooit!! Dan verteederde hij zich over zijn eigen bitter lot ... werd plots boos, raasde inwendig ... vloekte binnensmonds ... Reeds tweemaal had hij bij zijne welstellende zuster aangeklopt om een voorschot, en bij zijn ouden vader ook; maar nergens was hij er in geslaagd een duit los te maken, bang als ze waren nooit meer een centiem van 't geleende terug te zien.
Hij bespeurde het in de opmerking, welke hun kassier aarzelend maakte, dat hij geloofde, voor hen in voorschot te zijn, in de traagheid, waarmede hunne makelaars inkoopen voor hunne firma schenen te behartigen, eene traagheid, die week, zoodra zij 1 pCt. contant aanboden, in de klagte der wisseljoden, dat er schier geene nemers waren voor papier, zoo min voor kort als op tijd.
Ik moest aannemen, ik kon niet anders; maar ik nam aan als een voorschot, als een schuld die ik eenmaal hoopte te voldoen en waarvoor ik haar bij mijn overlijden het bezit van de Werve toekende." "Maar.... zij is immers uw eenig kleinkind; volgt dat dan niet vanzelf? Of.... ik meen gehoord te hebben dat gij een zoon hebt gehad, generaal! Is die gehuwd en heeft die kinderen?"
Maar, onze alchemist, die heel wat geld aan kon, was weer eens platzak. Redenen om van Balbinus een voorschot te vragen waren er niet. Nu nam hij het volgende kunstje te baat. Geheel buiten adem komt hij het huis van Balbinus binnen loopen en roept met jammerende stem: "Balbinus ik ben een verloren man! Geheel verloren! 't Is gedaan met mij!"
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek