Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 13 juni 2025
"Wilt g' iets drijnken?" vroeg vader Van Dalen op aanmoedigenden toon aan Alfons. Maar hij had geen zin, hij dankte, ietwat onthutst door Rozeke's koel onthaal; en zij vertrokken met hun vijven, door den vader tot aan 't hek gevolgd.
"Houd u goed, vader Volkert!" riep hij: "houd u goed. Daar zijn wij al, klaar om u te helpen. Ter helle met de Hollanders! slaat dood! slaat dood!" "Bij Sint-Japik!" zeide Zweder: "de kans is verkeken: zooeven wezen ons de steenen twee vijven aan: maar nu heeft de vijand twee zessen geworpen."
Alvorens zich naar de eetkamer te begeven, ging hij echter Effie die wel reeds naar bed was, maar nog niet sliep goeden nacht zeggen, en vroeg haar hoe laat zij thuis gekomen was. "Twintig minuten over vijven, paatje," zeide Effie fluks. "Twintig minuten over vijven! Je wilt toch niet zeggen dat je over dat kleine eind een uur onderweg bent geweest? Moest de cab dan stilhouden om den mist?"
Met hun vijven waren ze: een jongeling van zeventien of achttien, twee meisjes van dertien of veertien, een juffer zonder leeftijd, die er uitzag als een gouvernante en ten slotte een jonge dame van misschien acht en twintig of dertig, een beeldschoone vrouw.
"Ja," zeit ie, "je kan nog wel op denzelfden voet blijven wonen, maar jullie komt nooit in de kerk." Ik denk: wat zou er nou komen? "Kijk," zeit ie, "als je allemaal altijd in de kerk wil komen, dan kan je blijven." Nou, heel veel vieren en vijven meer... en of we nu al zeien als dat we Hervormd waren; hij hield maar vol: je doet alsof je Afgescheiden bent.
Rjessel, door mij in mijn boek Kinderjaren beschreven. "Wij waren met ons vijven kinderen: Nikolaas, Sergius, Dmitri, ik en de jongste, onze zuster Maria, bij wier geboorte moeder stierf. Het korte negenjarige huwelijksleven van mijne moeder was gelukkig en goed. De liefde had haar leven gevuld en mooi gemaakt, de liefde van haar voor ons allen van ons allen voor haar.
De twee matrozen en de stuurman, nog geholpen door twee inzittende jonge Duitschers, konden met hun vijven niet tegen de golven inroeien.
Twee dagen later, 's middags om twee uur, reed Elsje, in gezelschap van Frits, naar het station. Het was haar bijna alsof zij droomde, toen hij haar verzekerde dat zij nog vóór vijven bij grootmama buiten zouden zijn en zij keek zegevierend naar de stoffige, warme straten en grachten, die zij langs reden het was zoo'n heerlijke gedachte dat zij die nu in weken niet zien zou!
Wij kwamen met ons vijven bijeen om het avondeten klaar te maken. De keukenmeid, die niet minder bekwaam was dan Juffrouw Jacinta, maakte het vleesch klaar met den kok. De kamerjuffrouw en de kleine lakei dekten de tafel en ik maakte het buffet klaar, waarop het prachtigste goud en zilver prijkte, alles geschenken, die de godin van den tempel had ontvangen.
Na kort onderling beraad zei een der Dajaks: »We zullen onze jacht opgeven en u naar Senawa geleiden, doch dan zult u ons zeker ruim beloonen?" Kees bevestigde zijn belofte en spoedig was men, nu met zijn vijven, op weg. Tegen den avond bereikte men een afdakje, dat pas gemaakt scheen. Inderdaad was het de plaats, waar de beide jagers den vorigen nacht hadden doorgebracht.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek