Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 6 mei 2025
Annen: Oelen. Assen: Straatslipers, Tellerlikkers en Biggen. Borger: Schöttellikkers. Buinen: Poepen. Duurse: Geldbeurzen en Boksen. Dwingeloo: Doeven. Eelde: Hekkenspringers en Geelgatten. Zie verder Nieuwe Drentsche Volksalmanak 1903, bl. 55. Overijssel. Zwolle: Blauwvingers. In 1682 viel te Zwolle de toren van de Sint-Michiels kerk in.
Uit zijn toon en uit het gezicht waarmee hij den jager aanzag, sprak nog maar al te duidelijk twijfel. Maar daar viel zijn oog op het geweer met korten loop en eigenaardig bolvormig slot, en terwijl eensklaps zijn gelaat geheel veranderde, liet hij er dadelijk op volgen: "Behold! Is dat niet een Henry-karabijn sir? "Natuurlijk!" zei Old Shatterhand met een bevestigend hoofdknikje.
Wèl wonder, dat ik dáárbij niet den nek gebroken heb; want het uitstek, waarop ik mij gewaagd had, waggelde onder mijnen voet, en duidelijk hoorde ik in den steen de kabouterlui hameren en beitelen." »En =als= ge nu eens, broeder Rochus" viel Barbara in, terwijl zij de handen zich over de borst vouwde »=als= ge nu bij die strapatzen eens om het leven gekomen waart?"
De kleursverandering had zeer snel plaats, vooral in den beginne, zoodat er dagelijks, ja zelfs iederen halven dag verschil viel op te merken.
Zij liet zich op een bank neêr en hoorde door de porte-brisée het gesuis van liefkoozende stemmen en een zacht gesnik ... Mathilde's oogen zelven vulden zich met tranen. Een zware weemoed viel op haar neêr bij den dageraad van het geluk harer zuster. O, mocht zij gespaard blijven voor teleurstellingen! Mocht haar geluk niet alleen een dageraad zijn, maar een heldere dag worden!
Uw armen zijn marmeren zuilen Uw lichaam mijn levend altaar, Mijn droefenis kan ik ontschuilen Mijn blijdschap belijd ik u daar. Gij straalt, marmerblank aan de poorte Van mijn scheem'rende vrouwenziel, 't Is het uur mijner wedergeboorte Het uur, waarop ik viel Omvattend, uw blanke knieën Kussend uw Koningsvoet, U zingend de litanieën, Waarmee, men de Godheid begroet."
De Nederlanders betaalden aan de dappere verdedigers van Leiden den tol eener welgemeende bewondering en dankbaarheid; zij begrepen zeer goed, dat met den val of het behoud van die aanzienlijke stad de zaak der vrijheid stond of viel.
De witte gloed van een der zoeklichten straalde neer, en viel een oogenblik op hem, en hij stond daar, reusachtig, met één hand ten hemel geheven. Eén oogenblik straalde hij, en keek onbevreesd in de met sterren bezaaide hemeldiepten; gekleed in maliën, jong en sterk, vastberaden en kalm.
Toen men het Indiaansche kerkhof een halve mijl achter den rug had, trok de kleine troep het woud in, alwaar men slechts met behulp van het kompas kon marcheeren. De richting bleef zuidelijk. Gedurende het eerste gedeelte van dien dag viel niets meldenswaardigs voor. Tot nu toe had niets dien onderzoekingstocht vertraagd of ook maar hinderpalen in den weg gelegd.
Hij had een kleinzoon en een achterkleinzoon, genaamd de Groote Beer en de Jonge Beer, die...." "O, Nientropan-hawi en Nientropan-homosj?" viel Old Firehand hem in de rede. "Juist, dat waren hun namen in het Indiaansch. Kent gij die twee, Sir?" "Ja. Maar vertel verder, vertel verder!" "De twee Beren waren naar de Wazatej-bergen gegaan, en moesten dus daar het voorjaar afwachten.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek