Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 20 juli 2025
En eindlijk woorden diep Weerklinken er van zegen en van roem, Zie! Ingeborg treedt binnen, rijk gesierd Met bruidstooi en het slanke lijf gehuld In kostlijk hermelijn, haar volgen stil Meisjes met klaar gelaat, zooals den maanvorst Verzellen sterrenstoeten aan de lucht!
Zij hadden gemeend, Merlijn had hen ook wel mogen verzellen, maar Merlijn, die een toovenaar was, hoewel geen kwade, zeide, hij ging niet naar Rome en boete had hij niet te doen: geleid had hij alleen de dingen, die zonder hem toch zouden gebeurd zijn, volgens de wille der Almacht en der Tronen en Hiërarchieën... Goed begrepen de ridders niet wat Merlijn bedoelde met die opsomming der hemelsche machten, maar zij baden voor hem onder weg en in Rome... De Koning Artur, alle die lange maanden, zat, uit rouwe, niet aan de Tafel-Ronde, ook om de nieuwe ridders, wier twijfel en tegenzin hij had opgemerkt, niet te dwingen tegen hun ongeloof in: dat deed hem echter harde pijn en gaarne had hij wel eens alleen aan de jaspis-tafel gezeten maar liet dat na om Guenever, die melodie-vol hem zeide, dat het, nu hij krank was, zeer kwade was voor de gezondheid en ook voor de maag: de "fonteyne aller schoonhede" geleidde Koning Artur dan zoetkens van daar...
EGLAMOUR. Mejonkvrouw, ik beklaag uw liefdekommer, En weet, hij geldt een deugdrijk edelman; Ik ben daarom bereid u te verzellen; En luttel acht ik wat mij treffen kan, Maar wensch te meer van harte u alle heil. Wanneer wenscht gij te gaan? SILVIA. Deze' eigen avond. EGLAMOUR. Waar vind ik u? SILVIA. In broeder Patrick's cel, Waarheen ik, als ter biecht, mij zal begeven.
Ook Juwe Van Adeelen had zijn aangenomen dochtertje lief; misschien even zooveel als zijn vrouw, en iets minder dan zijn zoon, met wien hij het meest ophad, en wel om de eenvoudige reden, dat deze de eenigste was van de drie, die hem op zijn jacht- en vischpartijen kon verzellen.
Stem: Mijn zoetje! Wijs Klaertjen Zou 't paartjen, Liefst zamen alleen, Verzellen Of kwellen, 't Was moeder schier één, Mits 't zusjen Elk kusjen Haar klappen mogt t'huis: Op 't ijs met zijn beiden hield de oude niet pluis.
Een der moordenaren vindt gij zeker: zorg, dat hij niet ontsnappe! een gids, die u verzellen moet, zal u alles nader verklaren. God geleide u!" "Ik kus de handen uwer Excellentie duizendmalen," zeide Reede vol blijdschap: "dat had ik niet durven verwachten, na het laatste gesprek, dat ik de eer had met uwe Excellentie te houden.... God zegene Uwe Excellentie!"
Als wij haar maar wat vertellen, En geen daden dat verzellen Is 't geen regte vrolijkheid. Wel: ik heb vier mooie printjes, Ik twee lintjes, Goed voor haar, gelijk ik gis. 't Zal haar, hoe gering, behagen, Wijl zij dan niet hoeft te vragen, Of 't bij ons maar praaten is.
Binnen weinige dagen ontfingen wy bericht, dat de Doctor haar buiten gevaar oordeelde; en deeze gunstige tyding werdt vermeerdert door de aannaderende herstelling der waardige Vrouw. De eerste reis, dat Brunier vryheid kreeg om haar te komen zien, nam ik die gelegenheid waar, om hem derwaards te verzellen.
Dan alle aardsche vreugde moet een einde nemen, en de schrikkelijke wenk van den dansmeester kondigt het besluit der laatste Santeuse aan: nu worden mantels, sjaals, doeken, palatines, enz. door de bezorgde moeders en nog bezorgder minnaars opgezocht, de heeren steken zich in den ruigen schanslooper of pyjakker, of omhangen zich met den breeden, met fluweel gevoerden mantel, en halen de sigaar voor den dag, die hen naar huis moet verzellen.
Dit maakte wel eenigen indruk, maar weldra vond men uit dat ik Christen, en Frank, en Arts was; in de twee eerste hoedanigheden geene oogen voor vrouwen had, en in de laatste haar zien mocht: zoo dat niemand voor my zijn geliefde had weg te stoppen. Ik kon dus vrij opvaren en een onbekommerd oog om my werpen. Maar hy, die my verzellen zal, zei ik? Want zonder hem aanvaard ik den tocht niet.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek