Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 8 juni 2025
Inplaats van zich beleedigd te gevoelen door mijn onbeleefdheid, glimlachte hij en zei, na de zaal te hebben rondgekeken om zich te overtuigen dat niemand ons beluisterde: "Ik verwonder mij er niet over u zoo vooringenomen te zien tegen twee wetenschappen, die heden ten dage voor dwaasheid doorgaan; de lange en moeilijke studie, welke ze eischen, ontmoedigen alle geleerden, die er dan van afzien en ze veroordeelen, omdat zij ze niet onder de knie hebben kunnen krijgen.
Ik heb niets gedaan en heb ook niets kunnen doen. Ik verwonder mij dikwijls, dat de menschen zich eigenlijk voorgenomen hebben mij te verwennen. Ik heb niets gedaan en kon ook niets doen. In uw hart was zooveel liefde, dat ge vergeven kondt." "God weet, wat er zonder uw komst gebeurd was! Hoe gelukkig zijt gij toch, Anna! In uw hart is alles goed en helder!"
"Waarom?" vroeg hij. "Kan ik wel te veel eer bewijzen aan een man, die mij door den koning speciaal is aanbevolen? Ik doe niet anders dan mijn plicht, wanneer ik u op zulk een wijze behandel. Verwonder u niet over hetgeen ik voor u doe en reken erop, dat een schitterende positie u niet zal ontgaan, indien ge aan mij even gehecht blijft, als aan den hertog de Lerme.
Hij komt naar Lasserre, en zegt: »Ik verwonder mij, mijn vriend!" »Waarom?" voert Lasserre hem tegemoet. »Ik kwam langs de Tuilerieën, en verwonder mij, dat zij niet in vlammen staan!" Die man is krankzinnig, zegt een ander tot Lasserre. Nog slechts korten tijd, en de Pruisen staan voor Parijs. De Tuilerieën gaan in vlammen op. Vreeselijk, wanneer een dergelijk lot Duitschland moest treffen!
'k Hoor u lachen, als gij dit zijdje leest, hoe dwaas, hè maar verwonder u er maar niet over, alle oude tantes zijn min of meer sentimenteel uitgevallen, en tot die categorie behoort ondergeteekende. 1 Augustus 1901. Bloemen en wierook zijn nu eenmaal ons Javanen onmisbaar bij alles en alles.
"De Heer Blaek!" herhaalde van zijn kant mijn gastheer, bijna terzelfdertijd: "is Jacobus Blaek de eigenaar van dat vorstelijk buitengoed?... Het moet hem dan wel zijn medegeloopen, sedert ik hem gekend heb: want toen zag het er sober uit met zijn tijdelijke goederen:... dan: waarover verwonder ik mij?" vervolgde hij, als tegen zichzelven sprekende en terwijl hij met zijn mes op de tafel speelde: "ik heb minder recht dan iemand om over de wisseling der fortuin eenige verbazing te toonen."
"De namen van hen, die achter hem liepen." "Maar het was een troep, Mijnheer! niets dan een troep." "Domme ezel!" "Zie je niet," zei de andere officier, "dat deze kerel idioot is? Je verliest je tijd met hem." "Ik verwonder mij over jou," zeide een derde officier, die gedurende dit geheele tooneel was blijven zitten. "Waar is die overhaasting goed voor?
Dit geschiedde dan ook. Hèb ik 't niet gezegd? Van dien Wouter komt nooit wat goeds. Men begint met 'n bybel, en eindigt met... wat anders. Ja, meester, ik verwonder me niet over de zaak... in 't geheel niet! Ik heb 't lang voorzien. Wat kan men ook verwachten in 'n familie, waar...
Hierop hernam de abt: Mijn schoone ziel, verwonder u niet, omdat hierdoor de heiligheid niet minder wordt, daar die in de ziel zetelt en wat ik u vraag een zonde des lichaams is. Maar hoe dit ook zij, uw begeerlijke schoonheid heeft zooveel geweld over mij gehad, dat de liefde mij dwingt aldus te handelen.
Met waarheid verwonder ik mij dat een vreemdeling dit Pavieljoen bezoekend zal denken, dat Amsterdam enkel maar een school is, en als koopstad niet aanwezig of van nijverheid ontbloot, maar ik heb de wijsheid niet en daarom hierover niet verder.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek