Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 8 juni 2025
Het geringste gedeelte van mijne schuld is nog maar voldaan. Neem dit kistje aan, en verwonder u niet over den inhoud!" Rowena opende het kleine met zilver beslagen kistje, en zag een halssnoer en oorringen van diamanten, welke, zooals men zien kon, van onschatbare waarde waren. "Het is onmogelijk," zei ze, het kistje teruggevende, "ik mag een geschenk van zoo groote waarde niet aannemen."
Reeds kon hij het niet meer uithouden en was hij op de gedachte gekomen, daar hij er niets anders op zag om niet één maar beide meisjes te schaken, toen hij zoowel zijn liefde als zijn plan bekende aan graaf Guido, die, omdat hij een waardig man was, hem zeide: Mijn heer, ik verwonder mij er zeer over, wat gij mij zegt en meer dan wie ook, daar het mij voorkomt, dat ik uw gewoonten van af uw jeugd tot heden toe beter gekend heb dan ieder ander.
En als ik denk aan alles wat de dichters van drama's te slikken krijgen, verwonder ik er mij over, dat er nog zijn, die de onwetendheid van het groote publiek en de gevaarlijke kritiek van z. g. deskundigen, die soms het oordeel van de menigte bederven, trotseeren. Dadelijk toen de meest gewilde acteur op de planken verscheen, was er een algemeen handgeklap.
"Van de duizend huwelijken wordt er nauwelijks één uit een ander inzicht gesloten; ik verwonder er mij echter over, dat die mijnheer mijnheer Erving u zulk een antwoord gaf; dat soort van menschen betaalt gaarne driemaal zooveel schulden als gij hebt, wanneer de dochter daardoor mevrouw de barones wordt daar steekt vast nog iets anders achter."
Al prees hij water ook nog zoo en al wilde hij mij in de geheimen inwijden er heerlijke brouwsels mee samen te stellen, ik dronk voortaan zoo matig, dat hij op een goeden dag dit bemerkende, zeide: "O, waarlijk, Gil Blas, ik verwonder er me niet over, dat gij geen volmaakte gezondheid bezit; ge drinkt niet genoeg, beste vrind.
En ik verwonder mij, dat hij thans niet hier is, waarover ik mij verheug, omdat die soort dingen, vaak zonder de minste schuld gebeurd, een blaam werpen op fatsoenlijke vrouwen.
Misschien zouden de kinderen nog veel meer van Govert verteld hebben als mijnheer Van Laeken niet gezegd had: "Stop maar, ik weet genoeg van dien knaap, en nu ik dat alles weet, verwonder ik er mij ook niet meer over, dat hij vanmorgen naar de gevangenis gebracht is. Van zulk een jongen kan men niets anders verwachten.
Ik verwonder mij hoe zij aan die eigenschappen zijn gekomen, Heb ik hun weg in den oer-tijd bewandeld en heb ik ze onachtzaam verloren, Ik-zelf toen, nu en altijd voortgaande, Verzamelende en bewijzende altijd meer en altijd sneller, Oneindig en alsoortig en dus de gelijken van dezen daarbij, Niet laag neerziende op hen, die mij mijn vroeger bestaan herinneren, Zoek ik uit allen een dien ik liefheb en met wien ik als een broeder zal leven.
"Evenzoo kromp ik ineen en bloosde ik," dacht hij, "toen ik nummer één voor de physica kreeg en in de tweede klasse bleef zitten; toen achtte ik mij ook verloren, en nu? Jaren zijn sedert dien tijd voorbij gegaan en ik verwonder mij thans, dat ik mij dat vroeger zoo zeer kon aantrekken. Zoo zal het ook met dit verdriet gaan. Er zal ook een tijd komen, dat ik er even onverschillig aan denk."
Verder is er op aangewezen, hoever men van de Pool en van den Evenaar afwijken moet, terwijl ook in mijlen de afstanden bepaald zijn om te komen in die landen, welke zulk een' onuitputtelijken voorraad van edelgesteenten en specerijen bezitten. Verwonder er u niet over, dat ik die landen »Westelijk gebied« noem, daar men de »Specerij-landen« altijd beschouwt als »Oostelijk« gelegen.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek