Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 13 juni 2025
Laat anderen onbewust zijn van wat zij niet kennen, Ik maak een gedicht ook ter eere van het kwade, ik sla dit levensdeel niet over, Ik-zelf ben juist even kwaad als goed en zoo is ook mijn volk en ik zeg: in werkelijkheid is er geen kwaad. Niemand is enkel om zijnentwil, Ik zeg de geheele aarde en al de sterren in het firmament zijn daar om religiëns wil.
En zou 't zoo niet zijn bij bijna alle studenten; zijn 't niet allemaal fuivers of blokkers, met slechts 'n o, zoo enkele, enkele, die wezenlijk de diepere waarde van studie begrijpt? Zou ik-zelf het begrijpen, als ik bezig ben?
Ik verwonder mij hoe zij aan die eigenschappen zijn gekomen, Heb ik hun weg in den oer-tijd bewandeld en heb ik ze onachtzaam verloren, Ik-zelf toen, nu en altijd voortgaande, Verzamelende en bewijzende altijd meer en altijd sneller, Oneindig en alsoortig en dus de gelijken van dezen daarbij, Niet laag neerziende op hen, die mij mijn vroeger bestaan herinneren, Zoek ik uit allen een dien ik liefheb en met wien ik als een broeder zal leven.
Ik hoor en zie God in ieder ding, toch begrijp ik God in 't geheel niet, Noch begrijp ik hoe daar een grooter wonder kan zijn dan ik-zelf ben. Waarom zou ik wenschen God beter te zien dan ik Hem dezen dag zie?
Sedert dien tijd, helaas! wordt die arme Maria door een boezemsmart gefolterd, die, vrees ik, haar teeder gestel een knak gegeven heeft, waarvan het moeilijk zal genezen." "Ja," zeide Reede, "ik-zelf ben ook met het geval verlegen: en weet gij, wat mij ook nog hindert?
"Waarmee kan ik u van dienst zijn?" "Sta mij toe, u mijn naam niet te noemen. Ik heb iets voor u medegebracht, wat van het hoogste gewicht is. Maar mijn naam heeft geen klank, en niet ik-zelf, doch wat ik u schenk, heeft waarde." Uit zijn kaftan haalde hij een enveloppe, en tegelijkertijd stond hij op. "Zie nooit, wat deze enveloppe bevat.
'Pluizer, vroeg Johannes op eenmaal, 'weet gij iets van het Groote Licht? Hij dacht, dat die vraag hem redden zou uit de duisternis, die dichter en drukkender om hem samendrong. 'Praatjes! Praatjes van Windekind! zeide Pluizer. 'Hersenschimmen en droomerijen! Er zijn alleen menschen, en ik-zelf.
"Beter is het nog, dat kinderen hun moeder verliezen dan hun vader, want ik kan niet leeren, om in het leven te speuren. Ik kan alleen voor hen werken en hen troosten in klein verdriet. En ik-zelf dan? Ben ik niet mede een kind, dat gij in 't leven achterlaat?" "Schrei niet," schreide hij. "Vertrouw op God, die alle dingen ten goede leidt.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek