Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 16 juli 2025
De guardias civiles hebben Don Crisóstomo's huis in brand gestoken, en als ze hem niet van te voren hadden gevangen genomen, zouden ze hem mee verbrand hebben." "Hebben ze zijn huis in brand gestoken?" "Al de bedienden zijn gevangen genomen. Kijk 's hoe je van hier de rook nog kunt zien!" zeide de verteller, op een venster toetredend.
Een man met een zeer intelligent voorkomen, op eene lage bank van palmbladeren gezeten, vertelde aan zijn talrijk gehoor, bestaande uit tsjarvadars, boeren, toeffangtsjis en bedienden, een dier verhalen, waarnaar de Perzen, als alle Oosterlingen, zoo gaarne luisteren. Zoodra hij mij bespeurt, houdt de verteller eensklaps op. "Ga voort, ik zal met genoegen naar u luisteren." De man aarzelt.
»En hier zit ik nu, Sir ik, Jack Bobson met de grootste ontdekking na Columbus in mijne hand en, curse them, Sir! They won't believe me! They won't believe me!"................. Kermend had mijn verteller zijnen laatsten klaagtoon uitgestooten. Zijn gerimpeld gelaat vertrok zich als tot schreien. Ik had medelijden met hem.
Maar toen wij nader kwamen en ik goed toekeek, zag ik daar... och.... gij weet wel... hoe heet dat ook? En de verteller maakte wanhopige gebaren om het woord te vinden. Een gracht! zei Bolchoff. Neen... Och, hoe heet ook... Goede God!... Maar hoe heet dat dan?... Een gracht! zeide hij levendig... Dus... het geweer omlaag... Hoera! Tara-ta-ta-ta-ta!... Van vijanden geen spoor.
Lavaine hing in ademlooze spanning over den rug van zijns vaders zetel en genoot met hart en ziel van Lanceloet's verhalen; in gedachten leefde hij mede met den verteller en stelde hij zich zelven in diens plaats.
Niet zelden ook voerde de verteller de dieren in gezelschap van een of meer menschen ten tooneele of vertelde hij een verhaal waarin louter menschen voorkwamen onder verdichte namen of aangeduid in algemeene bewoordingen. Die honderden verhalen in hunne verbreiding over de wereld door den loop der eeuwen volgen, daartoe is de wetenschap op verre na niet in staat.
"Het is er een van de vloot van Jan Van Galen!" fluisterde Huib. "Ik ken hem wel!" "Heb-je wel eens gehoord van Jan Van Galen, mannen?" dus begon de verteller. "Van Van Galen gehoord, wie zou dat niet? Maar weet je dat hij gestorven is aan eene wonde, die hij in een gevecht tegen de Roôrokken ontving? Dat en weet gij niet! Maar luistert wat er gebeurd is.
Het scheen mij echter toe, dat hun gezichten droefgeestiger stonden dan gewoonlijk. Zij wijdden niet veel aandacht aan den verteller, die zelf wel bemerkte dat men niet naar hem luisterde, maar toch rustig door sprak. Maximoff naderde het vuur en ging naast mij zitten, Tschikine was opgestaan om voor hem plaats te maken, hield met praten op en begon weer snelle halen aan zijn pijpje te doen.
Een sage is maar niet zoo onlogisch, en waar zij de vloek, die over een streek wordt uitgesproken, verklaart, daar schakelt ze, als 't noodlot zelve, feit aan feit aaneen, zoodat wij geneigd zijn te zeggen: "Zoo en zoo niet anders is het gebeurd." De verteller der sage heeft als eerste plicht deze fataliteit te gevoelen en te handhaven. Geen bijzondere opmerkingen.
»Ik was alleen", ging de verteller voort, na eene teug genomen te hebben uit zijne kroes. »Ik was alleen. Bij geluk had Sir John op het Beechey-eiland in eene cairn eenen ruimen voorraad achtergelaten van levensmiddelen en allerhande benoodigdheden; ook eene stevige sloep met toebehooren. Nu moet ge bovendien weten, dat die ziekte van mij eene bijzonder vreemdsoortige ziekte was geweest.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek