United States or Jordan ? Vote for the TOP Country of the Week !
De kern van het boek is de nationaal-politieke bezieling, die de verteller van de Leeuw op zijn lezers overdraagt met een onweerstaanbaar emotioneel engagement. De Leeuw is een uitermate representatief staal van Consciences kunst, d.w.z. een mengeling van "schilderende" en "onderwijzende" letterkunde. Door hem te leren lezen wilde Conscience de Vlaming leren klauwen.
Toen ik bezwaar maakte tegen de vermoeienissen en het weinig prettige van deze campagne in den Indischen Oceaan, had men mij met iets overtuigds toegevoegd; "Maar je zult Zanzibar zien!" een vooruitzicht, dat mij scheen te moeten schadeloos stellen voor alle onaangenaamheden. Ik ben nu aangekomen bij dat oord, gevierd door mijn geestdriftigen verteller, en mijn ontnuchtering is groot.
"Een oud receptenboek?" herhaalde Willem, den spreker met een nieuwsgierigen blik aanziende. "Ja toch! daar is onze familie raar aan 'ekomen: door dien zelfden Ige Galama, waar jou van sprak." Aandachtig schoof Willem zijn stoel bij, en Gerrit zelf, het hoofd oplichtende, keek den verteller met belangstelling aan.
"En," laat de verteller zich vragen; na reeds door een en ander voorbeeld de zonderlinge werking van het gevaar op de eensklaps ontwakende vroomheid der menschen geschilderd te hebben, kenbaar aan het inroepen der bescherming van verschillende heiligen; "en was er niemand die aan den Heiligen Christoffel dacht?
Dan schalde het lachen door de zaal en de verteller moest zich verdedigen tegen een kruisvuur van nieuwsgierige vragen en plagerijen. Tegen middernacht ging men uiteen en Walewein werd naar zijn slaapvertrek geleid, waar een donzen rustbed hem tot slapen noodde. Den volgenden morgen heerschte de Kerstvreugde opnieuw in het kasteel.
Dikwijls heb ik menschen hooren vertellen, en dan dacht ik: het zijn niet alleen de woorden, die het verhaal vormen, maar het is ook de stem, en voor alles het gebaar. Weet gij, wat een gebaar kan doen? Poover is dikwijls de woordkeus van den verteller, schriel zijn stem ... maar het gebaar! Wist ge, dat er zoovele kunstenaars onder het volk zijn?
Verteller uit den tijd der romantiek een neo-romantiker noemde Goethe hem met eenige schamperheid maar ten onrechte veel minder genoemd, in deze dagen, nu de belangstelling voor dit tijdvak ook hier herleeft, dan anderen. Ten onrechte, in zeker opzicht althans. Zijn fantasie vervalt dikwijls in een met den besten wil niet anders dan kinderachtig te noemen belangstelling in vulgair bijgeloof.
De ee van heeft werkt eerbiedig mee, stille bijtoon bij de donkere grafgalmen. En als dan de verteller ons geheel in de stemming had gebracht, wij het spokende kind zagen en de smartelijke stem hoorden, dan sprong hij ineens op, greep een der toehoorders bij de schouders, en riep met woedend uitvallende stem: »Jij hebt mijn beentje!"
In het begin wilde ik eenvoudig exploiteeren mijn begaafdheid als verteller maar "De Zonde in het Deftige Dorp" is een boek, waarin ik uit mijn wrok over het schijn-fatsoen van de Hollandsche aristocratie en zoo wat.
Er zit hier een moeilijkheid. We moeten daar even bij stilstaan. Indien men zegt dat iemand meer vertelt dan hij zich veroorlooft te weten, dan beteekent dit ongetwijfeld, dat het juist heel zeker is dat die verteller het weet, maar dat hij eigenlijk zich-zelf of anderen niet bekennen wil d
Woord Van De Dag