Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 17 juni 2025
Uit dien verlaten, vragenden kreet die over het stille zomerwoud schalde was het te hooren; het was te zien aan het klapwieken van zijn vleugels, als hij ver het land in vloog naar andere meren niet om te visschen, want Ismaques vischt nooit in het vischwater van zijn buurman, maar om zijn verloren wijfje te zoeken.
Toen ging zij in huis, en er verliep een maand: de sneeuw smolt weg; twee maanden: toen kwam het groen; drie maanden: de bloemen ontloken en vier maanden, toen stonden de boomen dicht in het loof en al de groene takken drongen te zamen. Daar zongen de vogelkens, dat het schalde in het bosch. Toen vielen de bloesems: de vijfde maand was voorbij en zij stond onder den amandelboom.
In het park van het kasteel, op de glooiing van den heuvel, tusschen de groote vijver en het bassin der oranjerie, lag een allerliefst pavilloen, door een dubbele zuilerij doorbroken; van ver scheen het een eilandje in een der italiaansche meren, zooals het daar lag, midden in het water en van bloeiende heesters omgeven; de lucht rondom was geurig van oranjebloesems en schalde van vogelenzang.
Dit redde het leven der christenen: vele gewonde Indianen werden door hunne makkers weggedragen; en toen eindelijk een der onder-caciquen gewond werd, schalde de horen het sein tot den aftocht. Zij keerden naar hunne paarden terug en schenen krijgsraad te houden. Dit waren voor de Spanjaarden angstige oogenblikken, daar al hun kruit en lood verschoten was, behalve een paar kartetsen.
Dan schalde het lachen door de zaal en de verteller moest zich verdedigen tegen een kruisvuur van nieuwsgierige vragen en plagerijen. Tegen middernacht ging men uiteen en Walewein werd naar zijn slaapvertrek geleid, waar een donzen rustbed hem tot slapen noodde. Den volgenden morgen heerschte de Kerstvreugde opnieuw in het kasteel.
Vervolgens liepen ze weder door, ieder de eigen richting. Uit vreugde zong Hilbert 't lied van zijn kinderjaren: "Rondom de ketel! Wat zullen wi t' aovend eten Broam, broam, sprikken, Leêr, leêr, lappien leêr Doe er uut en ik er weêr." Uit de verte schalde haar vroolijke stem: "Haken en oogen, Tikke, takke, toogen, Wit pampier Zwart pampier Zoo komt Pouwel Jones hier."
Daar de klok altoos luidde en de trompet altoos schalde, toog de oude Sapermillemente er eindelijk ook henen. Uilenspiegel hield ze van verre in 't oog. Toen zij weg was, ging hij binnen. Gij, hier! sprak het meideken, brandt het dan niet? Neen, neen, antwoordde Uilenspiegel. Maar die klok, die zoo jammerlijk klept? Zij weet niet wat zij doet, antwoordde Uilenspiegel.
Hij schalde zijn bevelen, de matrozen sprongen aan het werk, en de Pyreneeën viel langzaam af totdat haar boeg wees in de richting van Makemo. Er was weinig wind en na zonsondergang ging hij bijna geheel liggen. Het was ondragelijk warm, en voor- en achteruit trachtte men tevergeefs te slapen.
Van beneden kwam de stoet al opdansen; en langs de hoogten rommedomme schalde ten tweedemaal het schelhelle vrouwengehuil, hooguit als hondenjanken: "Dzji.... dzji.... dzji-e!"
Nogmaals schalde de trompet van den engel en, van uit het diepste des afgronds, zag ik een schoonen, naakten man verrijzen, met een ijzeren krone op 't hoofd. En op den band van de krone stond geschreven: Droef tot op den dag der gerechtigheid. Hij naderde den troon en zeide tot Christus: Ik ben uw slaaf tot dat ik uw meester worde.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek