United States or Western Sahara ? Vote for the TOP Country of the Week !
In de hoop van het meisje te weten wat de oude Sapermillemente hem verborg, ging Uilenspiegel opnieuw voorbij de woning; het meideken riep nu niet meer, doch lachte hem, knipoogend, liefelijk toe. Doch de oude kwam plotseling achter hem binnen. Grammoedig heur te zien, liep Uilenspiegel als een hert de straat op, al roepend "'t brandt!
Daar de klok altoos luidde en de trompet altoos schalde, toog de oude Sapermillemente er eindelijk ook henen. Uilenspiegel hield ze van verre in 't oog. Toen zij weg was, ging hij binnen. Gij, hier! sprak het meideken, brandt het dan niet? Neen, neen, antwoordde Uilenspiegel. Maar die klok, die zoo jammerlijk klept? Zij weet niet wat zij doet, antwoordde Uilenspiegel.
Uilenspiegel kwam eens, in de Oogstmaand, op den Vlaamschen steenweg, te Brussel, voorbij de woning van Jan Sapermillemente, aldus genoemd omdat zijn grootvader, als hij kwaad was, met dien uitroep placht te vloeken, om den zeer heiligen naam Gods niet te lasteren noch ijdelijk te gebruiken.
Gemelde Sapermillemente was meester-borduurder; doch daar hij zich blind en doof gedronken had, borduurde zijne vrouw een oud wijf met een bitsige tronie de kleederen, wambuizen, mantels en schoenen der heeren. Hare bevallige dochter was haar behulpzaam in dien goedbetaalden arbeid.
Gij moet altijd zien waar gij zijt, sprak zij, hier en ook elders. Hebben de muren dan ooren? vroeg Uilenspiegel. Zij hebben alleen de mijne, sprak zij. Met een kus zal ik ze geerne sluiten. Gekke vriend, luister toch als ik spreek. Waarom? wat hebt gij te zeggen? Luister, sprak zij met ongeduld. Daar is mijne moeder.... Zwijg, zwijg vooral in heur bijzijn.... De oude Sapermillemente kwam binnen.
Woord Van De Dag