Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 17 juni 2025
Ik bleef een poosje naar hem kijken, bekoord als ik zelf was door zoo iets moois: die sierlijke bewegingen, die zachte ooren met dat glanzende ovaal van helder licht er omheen, die oogen, gloeiend als tintelende regenbogen door het vlammende vuur ontstoken. Achter hem, in de verte, schalde de kreet van zijn moeder langs de helling, nu eens dichter bij, dan weer ver weg.
Ik ga, was het antwoord, naar het oordeel. Als de keizer zijne ansjovis wilde eten en zijn bier wilde drinken, schalde de trompet van den engel. En de keizer verhief zich in de lucht, grommend omdat hij niet voorteten kon. Ik volgde Zijne Heilige Majesteit. Hij vloog door het luchtruim, hijgend van vermoeienis, blazend van aamborstigheid, en soms brakend, want hij was van overdaad gestorven.
Toen, in zijn koninklijke dicht, schalde Shakespeare hun dood uit met de klaroen der eeuwen, En heeft Tennyson's liefelijk, droevig rijm den lijkzang gezongen. Maar hoe? Weet ik niet langer hoe 't behoort? Laat ons juichen dat Europa tot ons komt! En in het altijd en eeuwig der toekomst zijt beiden mijne lieve zusters, oude en nieuwe wereld. Vrees niet, Muze!
Soms snerpte een kreet van wanhoop door de zaal, als een conscrit een zeer laag nummer bleek getrokken te hebben, soms schalde er een juichkreet op, wanneer het een buitengewoon hóóg nummer bleek te zijn. »Willem Stargardt!" klonk het opeens. Willem voelde een schok, toen hij zijn naam hoorde aflezen. Tegelijkertijd ging hem een ijskoude huivering over den rug, alsof hij de koorts had.
"Men toonde ons Uwe Hoogheid voor de vensters van 't paleis. Toen was 't eerst een leven: de trompet schalde nog luider en wij allen schreeuwden onze kelen heesch met "Leve de Prins!"
Indien het lot te mijnen gunste beslist, zoo is het niet meer dan billijk, dat uwe kinderen tot knechten worden. Maar ik zie het al, geen uwer waagt het den strijd met mij aan te binden!" en luid schalde zijn spotlach door de zaal. Bevend van woede en toorn had Tristan naar de woorden van Morholt geluisterd.
Daverende toejuichingen beantwoordden deze aanspraak, maar de krijgshoorn schalde, de mannen zwegen en de spreker vervolgde: «De vijand is listig en behendig; tegenover Caesar, die, zegt men, al de stammen van Midden-Gallië overwon, moeten wij een opperhoofd plaatsen, dat voor geen Romein in dapperheid en krijgskunst onderdoet!» «Boduognat!
Zij vergat schier hare geit, de lichtzinnige Belle en eerst toen de laatste honden voorbij waren en de jachthoorn niet meer schalde, kwam zij tot bezinning en zette haren tocht voort, over heide en gras, langs beek en plas, langs heg en mastbosch.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek