Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 10 juli 2025
De heer Verstraeten amuzeerde mevrouw Van Erlevoort en Betsy, tusschen wie hij gezeten was, met zijn kluchtige scherts en Mathilde naast Betsy lachte vaak meê, Henk, tusschen zijn moeder en zijn tante gezeten, ontbrak het aan niets, terwijl Otto en Eline in een druk gesprek waren en Etienne zeer rumoerig tusschen Lili en Marie het hoogste woord voerde.
Den volgenden dag begaf hij zich naar oom en tante Verstraeten, om vier uur, het uur waarop hij wist de familie thuis te zullen vinden. Meestal kwam Freddy ook om dien tijd. En hij was afgetrokken, teleurgesteld, toen Freddy niet kwam. Hij was zichzelven niet meer meester en vroeg Marie: Zou Freddy van middag niet komen? Marie was zeer verwonderd over zijn vraag.
Ik zou dat nu zoo maar vaststellen! zeide oom Verstraeten, en er glom iets ontevredens in zijn anders zoo vroolijke, donkerbruine oogen, toen hij naar de serre terugging, gauwer dan hij anders zou gedaan hebben. Paultje, Paultje! zeide Frédérique, haar hoofd schuddend: hoe kan je zoo lui zijn, nog luier dan Lili. Ach, het is immers morgen tijds genoeg, bromde Paul terug, en dronk zijn kopje uit.
Daarop nam zij afscheid, aangespoord door haar moeder. Eline bleef een oogenblik alleen staan, bij toeval naast Frédérique. Zij had reeds afscheid genomen en wachtte op Betsy, die nog terloops met den heer Verstraeten sprak, en zij was op het punt iets tot Freddy te zeggen.... Maar zij toefde, tot deze wellicht beginnen zou.... en zij zwegen beiden.
Ze zou mevrouw Verstraeten eens netjes, op een discrete wijze, doen blijken, dat zij haar wel eens een enkelen keer kon vragen; meneer ging toch nooit, en mevrouw inviteerde meestal den een of den ander op haar vierde plaats, nu eens Freddy, dan Paul.... waarom haar ook niet?
Marie was alleen thuis; de heer Verstraeten was naar Lili, mevrouw op boodschappen uit. Tante trof het slecht, meende Marie; tante kwam zoo zelden en nu waren papa en mama er niet. Maar tante antwoordde, dat ze het heel gezellig zou vinden, wat met Marie te babbelen.
Jan, intusschen, verweet opnieuw aan de drie jongelieden hun luiheid, en naar hij beweerde met volle reden. Achter de boerderij namelijk lag eene breede vaart, met een bootje, en Jan en Cateau hadden er reeds gebruik van willen maken, maar mevrouw Verstraeten had het hun verboden, zoolang er niet een der ouderen bij was.
Heb je ooit zulke woelwaters gezien als mijn kinderen, Betsy? Toe Otto, kom je? Betsy lachte. Ik zou maar even mijn gezag als oom doen kennen, meneer Van Erlevoort, zeide mevrouw Verstraeten. Otto ging met Mathilde meê, eerst naar Freddy. Kom Freddy, Nico moet naar bed. Kom Nico, gauw. Morgen mag je weer paardje rijden op tantes rug. Stil Hector, liggen.
Fine, een tooverheks, met een zuur gezicht, die mevrouw Verstraeten als meid-alleen voor Lili gehuurd had, sloeg ten huize Atjehstraat over de ronde tafel in de eetkamer een fonkelnieuw tafelkleed uit. Emilie stak het gas in den salon aan en Marie was zingend bezig eenige losse bloemen in vazen te schikken. De tuindeuren stonden open en buiten was de avond nog licht en parelgrijs.
Vaak vonden mevrouw Van Raat of Betsy, mevrouw Verstraeten of Marie en Lili haar zóo, ongekleed, slordig, wezenloos starende uit het venster. Zij las niet, zij deed niets, en er gingen uren voorbij, dat zij ook aan niets dacht.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek