Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 30 april 2025
Verschrikt over den wanhopigen toon, waarop zij deze woorden gesproken had, sprong hij op en wilde haar volgen, maar hij bedacht zich, ging weer zitten en beet op de tanden, terwijl zijn voorhoofd zich rimpelde. Deze naar zijn meening zoo bovenmate ongepaste bedreiging vertoornde hem. "Alles heb ik beproefd," dacht hij, "slechts dit eene blijft mij nog over: op niets acht te slaan."
Nog een half uur geduld, en de groote geheimenis zal zich voor u ontsluieren." "Nog een half uur, o hemel!" zuchtte Willem verschrikt. "Zwijg, blijf standvastig, ik bezweer u, vriend, indien gij eenige liefde, eenige dankbaarheid voor mij hebt, laat uwen moed in dit opperst oogenblik niet verzwakken.
Tot nog toe had de jacht weinig opgeleverd. Soms hoorden zij eenige vogels zingen en zagen ze tusschen het groen fladderen, waarop ze dan zeer verschrikt wegvlogen alsof de mensch hun een instinctmatigen angst inboezemde. Onder het gevogelte herkende Harbert, in een zeer moerassig gedeelte van het bosch, een dier met langen spitsen bek, die veel op een ijsvogel geleek.
Zij was niet meer de vroegere, ook niet degene, die hij in het rijtuig gezien had, zij was een geheel andere en Dolly had de waarheid gesproken. Zij was verschrikt, schuchter, beschaamd en daardoor een des te bekoorlijker jong meisje. Zij zag hem dadelijk, toen hij binnen kwam.
En daarom zeg ik u nu reeds, dat de verhoudingen tusschen ons dezelfde blijven zullen als tot hiertoe, en slechts in geval ge u mocht compromitteeren, zou ik maatregelen moeten nemen om mijn eer te beschermen." "Maar onze betrekking kan niet de vroegere blijven...." bracht zij op schuchteren toon in en zag hem verschrikt aan.
De monnik, zich haastend met groote schreden, voelde zich angstig in de barheid der vlakte, zijn schichtige schaduw die hem vóór ging over het rusch en de poelen deed bij wijlen een reiger met verschrikt gerucht de vleugels uitslaan en heenvliegen in schuine richting. En hoe meer de duisternis zich vergaârde over het armzalig rietland rondom, zoo dichter en hooger stegen de nevelen.
Als hij niet komt, zal ik hem halen, zeide Halef en vatte de half geopende deur. Ik hoorde het overhalen van een haan en de woorden: Terug, hond, of ik schiet je neer! Halef trad op zij en deed de deur dicht. Hebt gij het gehoord, Sihdi? vroeg hij, veel meer verwonderd dan verschrikt. Zeer duidelijk, antwoordde ik. Dat was de stem van Barud el Amasat. Dat geloof ik ook.
Als tante het hoorde.... "Ik ... ik vond het zo heerlijk hier!" zei ze. "Ik wist niet ... ik dacht ... het spijt me erg dat ik niet wat netter zat." "Maar Roodkapje, wat scheelt er nu aan?" En Frits lachte hartelijk. "Wie zit er nu ooit 'netjes' op de heide! En ik vond je houding juist zoo schilderachtig! Neen, kijk maar niet zoo verschrikt; ik meen het, hoor.
De vorst van Bekhten en zijne soldaten en zijn hovelingen hoorden de stemmen van den geest en van den god en zij sidderden en waren in de hoogste mate verschrikt.
De Keizer ging hij voort, terwijl Goelbadan hem verschrikt aanhoorde, is van al onze plannen onderrigt. Hoe, weet ik niet, maar het is zeker. Ik heb stellige berichten van Gorakh, die, zooals gij weet, vermomd in het leger is.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek