Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 31 oktober 2025
Als men een Geit, die aan het gezelschap van hare soortgenooten gewoon is, alleen opsluit, blaat zij op een erbarmelijke wijze; dikwijls weigert zij het eten en drinken gedurende langen tijd. Evenals de mensch heeft ook de Geit allerlei nukken: de moedigste wordt soms door onbeduidende dingen zoozeer verschrikt, dat zij hals over kop wegloopt en niet te houden is."
Zij hoorde tot de boschbessenpluksters, en de heer bij Biljoen zag haar voor 't eerst, toen zij aan het werk was. Het zonlicht speelde in het bosch de vogels zongen. Haar jong figuur had zich over de struiken gebogen, en haar fijne handen plukten. Zoo moogt ge hen zien, een eenvoudig meisje uit het volk, en de trotsche, slechte heer, die lachte. Ze keek om, en was verschrikt. Hij naderde haar.
Haar gewoonten van weleer, de dingen, die zij had bemind, tot haar ouders toe, die haar ongevoeligheid bedroefde, niets van haar vorig loven bestond nu meer; en hoewel verschrikt over deze verandering, verheugde zij zich over het gevoel, dat er de oorzaak van was. Maar kon zij zich nu van dat nieuwe leven, dat nog niet was aangevangen, een juist begrip vormen?
»'t Oude Hoen!" mompelden zij dan verschrikt, en ijlings brachten zij zich binnenshuis in veiligheid. Eindelijk, nadat zij langen tijd op den huisman hadden geteerd en de overtuiging hadden opgedaan, dat van de Westzaners thans niets meer te halen viel, klonk het bevel, naar Saardam terug te keeren, wat geschiedde met slaande trom en vliegende vaandels.
Weer kwamen boven de donkere kinderoogen van Johannes diepe rimpels, en verward en verschrikt keek hij rond. Daar zat een zwart gekleede man en keek hem met koude, grijze oogen aan. 'En je wilde zoo kennis maken met het boek der boeken? Het verwondert me, dat je vader, dien ik als een vroom man ken, je dat niet heeft gegeven. 'U kent mijn vader niet, die is ver weg. 'Zoo! nu, dat is hetzelfde.
Het tweede dier bleef verschrikt op eenigen afstand staan en alleen uit het stampen zijner hoeven en het zwaaien van zijn staart, bleek zijn groote woede. "Vlug! Vlug!" riep Khamis en op zijn voorbeeld snelden allen zijwaarts, het struikgewas in. Tot hun verbazing werden zij niet achtervolgd en na een dollen loop van vijf minuten bleven zij eindelijk buiten adem staan.
"Met olie?" riep Pols verschrikt: "alles? ook die macaroni?" "Neen, die is met Parmesaansche kaas gestoofd. Ik wil er nog wat meer op doen." Zij raspte de kaas en strooide ze met hare vingeren op den schotel. Terwijl zij aten, onderhield de waardin hare gasten over de menigte reizigers, die bij haar logeerden, en scheen er niet tegen te hebben, dat onze vrienden dit voorbeeld zouden volgen.
Groot was het aantal kleurige vischjes, die in de plassen verschrikt heen en weer schoten, evenals dat van de wormen, de zeesterren en polypen.
Bij elken knal wendden ze zich verschrikt af en lachten dan om hun eigen angst, maar hadden van toen af groot respect voor "them small fellow musquets". Geleidelijk werden ze driester, kwamen nader en begonnen ons aan te raken, eerst met de toppen van de vingers, dan met de hand. Ze wilden alles zien, onze patroontasschen, onze kompassen, enz.
Zijne vrouw bleef wel een uur sprakeloos, en scheen geene acht op zijne ongerustheid te slaan. Toen zij hem eindelijk vroeg, wat hem dus over en weder deed dwalen, vertelde hij haar, dat hij eenen leelijken droom had gehad en nog beefde van het akelig gezicht, dat hem had verschrikt. "Ach, Peternelle," zeide hij, "ik lag gerust te slapen.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek