Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 13 juni 2025
»Sinds wanneer?" antwoordde de oude slaaf van Rhodopis lachende. »Zoo lang de Parcen mijne gebiedster genadig verschoonen, kan men er zeker van zijn, dat deze vaan zoo vele gasten herwaarts zal roepen, als dit huis slechts bevatten kan. Rhodopis is niet te huis, doch zij zal weldra terugkeeren.
Dan moest zij vóor hem komen staan, hem flink in de oogen zien, en zijn handen drukken, en zeggen: Max, ik wil je vriendin zijn. Vertrouw op mij. Ik wil je in alles helpen. Maar nu, dat geleuter over "houden van" en "liefde", en nog eens "liefde," daar mocht zij hem van verschoonen. Wat had hij aan liefde; die eeuwige liefde verveelde hem allang.
Wanneer ik aan haar lijden denk, aan wat ik zelf vroeger geleden heb, aan wat mijne heldhaftige vrouw heeft doorstaan en doorworsteld, aan mijne zuster die te New-Orleans op de slavenmarkt werd verkocht hoewel ik geen onchristelijk gevoel hoop te koesteren, zal het wel bij mij te verschoonen zijn, als ik zeg dat ik niet verlang voor een Amerikaan door te gaan, of mij met hen gelijk te stellen.
"Gij behoeft u niet te verschoonen: vromer lieden dan gij zijt zouden de verzoeking niet weerstaan hebben. En wat hebt gij vernomen?" "Niet veel," antwoordde ik: "het was mij omtrent, of gij Chaldeeuwsch spraakt, zoo geheimzinnig waren uw woorden." "Niet veel, maar toch wat, nietwaar?"
UEd. zal mij verschoonen, indien ik thans van hier moet vertrekken. Ik heb hedenavond nog zaken te verrichten, welke geen uitstel kunnen lijden." "Mijn God! wat is dat? wat scheelt Mevrouw?" riep de Baron eensklaps verschrikt uit. De Gravin had het jurkje uit haar handen laten vallen: een doodelijke bleekheid had zich over haar gelaat verspreid en zij was bewusteloos in haar stoel gezegen.
Gij schijnt u daarvan een hoog denkbeeld te vormen. Misschien is er ook wel de eene of andere onder, die gij u alleen met de hulp der verbeeldingskracht zoudt kunnen toe eigenen. Mag ik vragen welke u het allerbegeerlijkst toeschijnt?" »Ik verzoek u," zeide Barine verlegen, »mij van deze keus te verschoonen.
Toen de afgunstigheid de zonen Jakobs, zonder te verschoonen, Zwaard en water overgaf; Toen het moederlijke herte Jochebeds zag, met veel smerte, Mozes wieg aan voor zijn graf; Toen de moeder heurs zoons leven Moest de baren overgeven, Als zij had heur kind gekust; Toen de moederlijke zorgen Lagen, met heur kind, geborgen In het kistjen ongerust.
Hij verkeerde met weinig menschen; onttrok zich aan plichtplegingen, groette beleefd, verwijderde zich haastig, glimlachte, om zich van 't spreken te verschoonen, en gaf, om zich van 't glimlachen te verschoonen. De vrouwen noemden hem een goeden beer. 't Was zijn vermaak, buiten in de vrije natuur te wandelen. Steeds at hij alleen, met een geopend boek voor zich, waarin hij las.
Wat onder het nuttigen daarvan gesproken wordt, hebben wij hier niet te vermelden: alleen dit, dat, als op het nagerecht Bentinck aan de beide Burgemeesters afvraagt of zij niet met hem een roemer willen ledigen op den goeden uitslag der onderneming, zij zich beleefdelijk daarvan verschoonen. De tijd van scheiden komt.
Den volgenden dag liet de Prins zich voor den maaltijd verschoonen: hij lag met zware hoofdpijn te bed. Toch had hij zich nog dien morgen naar het huis van den Raadpensionaris begeven, ten einde naar diens gezondheid te vernemen. Hij trof Johan de Witt geheel gekleed. Toen de Prins binnentrad, was de Raadpensionaris niet alleen in het vertrek.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek