United States or Slovenia ? Vote for the TOP Country of the Week !
"Niet, Mejuffer!" zeide ik: "dan moet ik des te meer mijn vrijpostigheid beschuldigen, van u door mijn bijzijn nog grooteren last te veroorzaken." "Verschoon mij," hervatte zij, zich herstellende: "mijn vader heeft u, geloof ik, reeds gezegd, dat die last niet noemenswaardig is.
»Verschoon mij, mevrouw! ik heb voorspoed gehad, dat is waar, en ik heb eenige vermaardheid verworven; het zou valsche zedigheid zijn dit te ontkennen; maar wat rijkdom aangaat.... het spijt mij u daarin te moeten tegenspreken, mijne schatten liggen meest in mijn naam en ik vrees dat men u dupe heeft gemaakt van een jeu de mots, dat juist niet van de geestigste is, of er heerscht misverstand.... Ik ben de kunstschilder Frits Millioen."
»Verschoon mij, die gelegenheid zou dán zijn voorbijgegaan; hetgeen nu nog de verdienste heeft van het
"Verschoon mij, Jonker!" zeide deze, hem beleefdelijk afwijzende: "gij hebt genoeg te dragen, om met geen oude vrouw als ik belast te worden." "Indien de Jonker het mij toestaat," zeide Ludwig, beleefdelijk toeschietende, "dan zal ik zijn jachtgereedschap gaarne dragen, en nog aangenamer zal het mij wezen, zoo de Jonker mij mijn onbescheidenheid van zooeven vergeeft."
"Ik beken u," zeide ik, "dat ik min of meer onthutst was, toen ons die koets voorbijreed en ik Mejuffrouw Blaek daarin herkende." "Mejuffrouw Blaek!" herhaalde Amelia, een doordringenden blik op mij vestigende: "ik dacht zoo; maar, ik ben u in de rede gevallen: verschoon mij: ga voort, bid ik u."
"Verschoon mij," zeide Vader Ambrosius: "zoo iemand, zal ik invloed op haar hebben. Zuster Klara!" vervolgde hij, zijn stem verheffende: "Zuster Klara! kent gij mij?" Een bevestigende hoofdknik was het antwoord. "Gij zegt wel, Zuster Klara! uw rol is hier uitgespeeld.
"Is het zoo belangrijk?" vroeg ik, verwonderd over deze geheimzinnige handelwijze: "waarom komt UEd. dan niet liever bij mij aan huis?" "Verschoon mij," was zijn antwoord: "maar het is beter, dat ik met UEd. spreek, voordat UEd. te huis zijt." "Er is toch geen samenzwering ophanden," vroeg ik lachende, terwijl ik aan zijn verzoek voldeed en met hem den stillen weg ging, dien hij verkozen had.
"Heer Baron!" ving hij aan: "Ik heb zooeven een gesprek met uw bekoorlijke dochter gevoerd." Hier stond Joan op en wilde zich verwijderen. "Verschoon mij, Jonker!" vervolgde de Ambtman: "uw bijzijn is hier noodzakelijk: ik zeg, ik heb aan de beminnelijke Ulrica mijn hoop, mijn inzichten te kennen gegeven.
"Verschoon mij, Mijnheer, indien mijn woorden u gehoond hebben," antwoordde de Deken, "het is zo moeilijk de goeden uit de kwaden te kennen, dat men zich met recht van allen mistrouwt. Veroorloof mij u een woord te vragen, opdat alle twijfel in mij verdwijne: is UEdele een Leliaard?"
Verschoon mij: mijne hersens zijn ontsteld, ik ben zinneloos, zinneloos genoeg om mij in de ziekte van Robrecht te verblijden ... ik, die al mijn bloed zou geven om hem gelukkig te weten! Moge de barmhartige God mijne schuldige ontsteltenis mij vergeven en hem spoedig laten genezen!" "Maar hij is niet ernstig ziek, Dakerlia." "Ha, ik begrijp: het hart alleen doet hem wee, niet waar?
Woord Van De Dag