Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 19 juni 2025
"Verschoon mij, Freule!" hervatte Magdalena op een koelen toon, die van bitsheid niet vrij was: "verschoon mijn dwaasheid van te denken, dat de erfdochter van Sonheuvel boven haar gelijken verheven was, en dat zij somwijlen het oor aan goeden raad wilde leenen. Ik zie, dat ik mij bedrogen heb in deze omstandigheid; maar ik hoop slechts, dat UEd. nimmer mijn vrees bewaarheid moge zien."
»Dat is bemoedigend. Ongetwijfeld is mejuffrouw of moet ik mevrouw zeggen? ook van de familie?" »Verschoon mij, ik ben slechts eene genoodigde die toevallig wat te vroeg hier is." »Ik verkeer in 't zelfde geval, ik vrees eene groote indiscretie begaan te hebben met zoo vroeg te komen, hoewel ik eerst de uitnoodiging niet eens gaafweg had aangenomen.
ANTIPHOLUS VAN SYRACUSE. Dat is een trouwe knaap, heer, die recht vaak, Als zorg en somberheid mij nederdrukken, Mijn geest vervroolijkt door zijn luchte scherts. Maar kom, verzelt gij mij eens door de stad, En blijft gij dan van middag bij mij eten? KOOPMAN. Ik heb een samenkomst van hand'laars, heer, En hoop, dat die mij goed wat op zal brengen; Verschoon mij dus.
"Verschoon mij, Heer Baron!" hernam Mom met veel bedaardheid: "een vader is doorgaans de laatste, die zoo iets verneemt. Doch ik kan licht bevroeden, dat een zoo beminnenswaardige Jonkvrouw als uw dochter, op haar jaren reeds een keuze gedaan heeft: en, wat meer zegt," vervolgde hij langzaam, terwijl hij Joan scherp aanzag, "het zou mij zeer verwonderd hebben, indien zij die niet gedaan had."
"Wat verlangt gij van mij?" vroeg hij, zonderling te moede, en sprong nu, tot zich zelven gekomen, van het ledikant. "O verschoon mij," bad het meisje: "verschoon mij dat ik uw slaapvertrek ben binnen getreden; doch ik moest u spreken. Gij zijt immers een edel en braaf heer?"
Dien dag kwam Alexei Alexandrowitsch in Anna's boudoir, trad op Wronsky toe en na de deur gesloten te hebben ging hij tegenover hem zitten. "Alexei Alexandrowitsch," zeide Wronsky, die zag, dat het nu tot een verklaring zou komen, "ik kan niet spreken en niets begrijpen. Verschoon mij. Hoe zwaar het u ook vallen mag, geloof mij, dat ik nog verschrikkelijker lijd." Hij wilde opstaan.
»Mevrouw of juffrouw, zooals u het liefste is," hernam hij koeltjes, »wij hechten niet aan het praedicaat; mijne vrouw heeft het heel wel, zij houdt zich goed in de Hollandsche lucht, ofschoon eene Geldersche van geboorte." »En van adellijke afkomst niet waar?" »Zoo is 't, dan verschoon mij zoo ik ter zake kom.
"Uw dienaresse, Juffrouw Huyck!" zeide Henriëtte, terwijl zij nader trad met het voorkomen van iemand, die een kloekhartig besluit neemt: "verschoon mijn vrijpostigheid: de meid zeide, ik zou maar boven gaan: ik wist niet, dat UEd. bezoek had. Ik kwam u het boek terugbrengen, dat UEd. mij geleend heeft. Goeden morgen, lieve Santje! hoe gaat het u?"
"Verschoon mij," zeide deze: "Ik ben zooeven wat van u afgeraakt; echter niet zoo ver, of ik ben ooggetuige geweest van uw heldendaad. Mag ik nu vernemen, welke betrekking er bestaat tusschen UEd. en de Freule, wier partij UEd. zoo hevig genomen hebt, re et verbis, als de geleerden zeggen."
Zij zegt tot dien armstoel: steek hem uw armen toe; uw grootvader wenscht niets liever, dan mij bij zich te hebben; ik pas voor hem; wij zullen samen wonen, gemeenschappelijk eten, ik zal aan Cosette den arm geven aan mevrouw Pontmercy, verschoon mij, 't is de gewoonte.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek