Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 19 juli 2025
Maar, edele Sakser!" hernam de ridder, "gij hebt pantser noch borstharnas; niets dan een lichte helm, schild en zwaard." "Des te beter!" antwoordde Cedric; "Ik zal te gemakkelijker de wallen beklimmen. Verschoon mijn snoeven, heer ridder! Heden zult gij de naakte borst van een Sakser even onverschrokken aan het gevaar zien blootgesteld, als ooit het stalen harnas van een Normandiër."
De herbergier ging om het kreupelhout heen en verscheen eensklaps voor de oogen van hen, welke hij zocht. "Vergeving, verschoon mij, mijnheer," zeide hij hijgend, "maar neem uw vijftienhonderd francs terug." Dit zeggende reikte hij den vreemde de drie bankbriefjes. De man sloeg de oogen op en vroeg: "Wat beteekent dat?"
»Dan moet gij Roxane trouwen, wanneer gij uit het Noorden zult zijn teruggekeerd. Maar ik raad u de schoone met u in het veld te nemen. De Pers vecht gewoonlijk veel beter, wanneer hij, behalve zijne schatten, ook eene schoone vrouw in zijne legerplaats te verdedigen heeft." »Verschoon mij hiervan, mijn broeder.
»Verschoon mij, mijnheer! ik heb geen verstand van handelszaken!" Mogelijk ware alles goed gegaan, zoo men de wonde van haar hart tijd gelaten had om te genezen, zoo men haar althans tijd had gelaten om te bekomen van den eersten schrik en zich te gewennen aan het denkbeeld eener lotswisseling, die onvermijdelijk scheen geworden.
"Ik luister naar 't geen gij zegt, Francis!" sprak ik in eene soort van bedwelming; "maar verschoon mij, ik.... ik versta u niet goed, was er niet sprake van een kind.... van een kind waarvoor gij te zorgen hebt." "Wel zeker! en dat is nog niet eens het ergste, ik heb er de moeder bij voor mijne rekening."
"En gij bewijst uw menschlievende hulp aan den booswicht?" "Leert men in uwe Kerk," vroeg de geestelijke, den jongeling met ernst en waardigheid aanziende, "dan het heilige voorschrift niet: ""doe wel aan die u haten?"" "Voorzeker," zeide Joan blozende: "doch, verschoon mij, ik had het voorbeeld, dat mij door u gegeven wordt, niet van een Roomschgezinde verwacht."
"Verschoon mij, Uwe Hoogheid!" vervolgde de Secretaris: "ik wilde alleen zeggen, dat, hoe slecht ik ook heb kunnen handelen, ik echter thans een geheim aan 't licht wil brengen, hetwelk mij wellicht, zoo het mij niet voor straf vrijwaart, de dankbaarheid van sommige personen uit dit luisterrijk gezelschap zal mogen verwerven." "Ga zonder omwegen voort," zeide de Prins op een strengen toon.
"O Ulrica!" zeide de jongeling en drukte een vlammenden kus op haar lippen, doch terstond terugtredende: "verschoon mij," zeide hij, "ik vergat u geluk te wenschen: het is heden immers uw verlovingsdag?" "Wat verlovingsdag!" riep de Baron: "zij zal met u haren verlovingsdag vieren, of maagd sterven, niet waar Riekje?" "Vader!" zeide Ulrica, blozend, terugtredende: "Mevrouw de Gravin...."
Als ik een dichter was, dan moest mijn held Gaumata, en zijne liefste Mandane heeten." »Verschoon mij van uwe spotternijen!" riep het meisje, sterk blozende en stampvoetende. »Zijt gij boos op mij, omdat ik vind, dat uwe namen zoo goed bij elkaâr passen?
"Ik geloof," zeide Velasco, "dat gij den eerwaarden Vader verkeerdelijk beoordeelt. Als Protestant, als bondgenoot en vriend van Graaf Maurits moet gij hem haten, dit besef ik; doch als zoodanig gaat gij, verschoon mijn vrijmoedigheid, niet onpartijdig te werk.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek