Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 3 juni 2025
Die verraderlijke stralen maken gebruik van het minste scheurtje in onze kleederen, om onze huid te verbranden. Van tijd tot tijd maken wij ons haar nat, om ons althans even te verfrisschen. Tegen den avond van dezen dag vangt Lejanne een mooien mapourito, die ons uitnemend te pas zal komen voor ons diner.
Inderdaad schijnt de mensch, een machtelooze dwerg tegenover den geweldigen titan, niet anders dan een slaaf, die voor het levensonderhoud en de veiligheid van den reus moet waken; maar daarbij voortdurend op zijne hoede moet zijn tegen de verraderlijke streken en doodelijke aanslagen van den geweldige, die er steeds op uit is, zich te wreken over de banden, welke de nietige mensch hem aanlegt, over de strenge tucht, waaraan hij hem onderwerpt.
De Chatillon van die drift bezeten zijnde, besloot een verraderlijke daad, door eigenbelang hem ingegeven; en verbloemde dezelve voor zijn geweten met de naam van plicht. Dezelfde dag dat hij uit Vlaanderen met de andere heren bij het Hof aankwam, riep hij een zijner trouwste dienaren, gaf hem zijn beste paard en zond hem in allerhaast naar Parijs.
Maar Sintram werd heelemaal niet boos. Hij had er niets tegen, dat er toespelingen werden gemaakt op zijn verbond met den Booze. Ja, toen namen zij kapitein Lennart weer mee naar binnen om hem een welkom toe te drinken. Daarna mocht hij dadelijk verder gaan. Maar 't liep slecht met hem af. Hij had zulke verraderlijke dingen in vijf jaar niet gedronken.
Dan blonk een pijnende traan op zijn wangen. De Leliaards hadden sedert lang onder hen een verraderlijke aanslag ontworpen: zij konden hun heerschappij in Brugge op geen vaste gronden vestigen; want daar al de Poorters gewapend waren, was het niet mogelijk dezelve tot het uitvoeren der bevelen te dwingen.
Ik vloek den dag dat mij voor 't eerst verblijd Het licht heeft dier verraderlijke oogen; En 't uur dat ge in mijn hart gekomen zijt En hebt mijn ziel er ganschlijk aan onttogen! Ik vloek de vijl van mijn kunstvaardigheid, Die blank sleep al dier schoone woorden logen, Die 'k voor u vond en heb in rijm gerijd, Opdat men eeuwig u zoude eeren mogen!
Wij zouden niet meer over rotsen behoeven te gaan, niet meer over boomstronken behoeven te schokken en te hobbelen; wij zouden niet meer in verraderlijke moerassen blijven steken en niet meer door moerasplanten en bosschen onze richting moeten zoeken. Den straatweg hadden wij maar te volgen, hij was onze vriend, onze gids, onze hulp. Hij bracht ons aan het doel.
Dat het uur vervloekt zal wezen, waarop zij ter wereld kwam en ook die zij nog zal leven, die verraderlijke en schuldige vrouw, de schande en blaam voor alle vrouwen van de wereld, zij, die zich niet geschaamd heeft haar eerbaar leven weg te werpen en de trouw beloofd aan haar echtgenoot en de achting der wereld, van hem, een zoo goed man en een zoo eerzaam burger en die haar zoo goed behandelde, en hem met een ander man te schandvlekken en zichzelf met dezen.
Robrecht van Bethune viel De Valois in zijn rede, en riep met ongeduld: "Wat zegt gij edelmoedig als de beste ridder! Breekt een ridder ooit zijn gegeven woord zijn trouw? Wanneer wij met onze armzalige Philippa zonder argwaan te Corbeil kwamen, heeft uw Koning de gastvrijheid geschonden en ons allen gekerkerd . Betaamde deze verraderlijke daad een rechtzinnige ridder zeg?"
Vrienden? Ja, ik dank je voor zulke verraderlijke vrienden, die een mensch alle soorten van verdriet aandoen. DE JONGELING. Maar wat groot kwaad heeft mijn vader u gedaan, Mijnheer Fruyts? DE VADER. Wat? wat? Heeft hij verleden jaar al mijne beste Dahlia's niet doen sterven uit nijd, uit afgunst? En heeft hij de medaille, die hij won, niet van mij gestolen, zeg? DE JONGELING, verwonderd.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek