Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
't Werd volmaakt, toen Zondag Else wankelend en langzaam, 'r bleek hoofdje bijna verdwijnend in de kraag van de wijde cape, de kamer binnenkwam, die feestelijk was met bloemen en alle lichten aan, en waar Han wachtte, die z'n "kleine vrouwtje" zoo dankbaar in de armen sloot, en zóó vol verrukking haar telkens in 't vermagerde, fletse gezichtje staarde, dat Go zich bekende, dat hij toch wel veel méér en wezenlijker van haar hield, dan ze had gedacht.
Nu, Gode zij dank! al waren zijn leden ook slap en zijn vermagerde handen koud, hij rilde niet meer, maar voelde zich sterk met zijn hoop op een betere wereld. Hij vreesde den man niet meer die, zooals Claudius zegt: "er zelfs vriendelijk zal uitzien indien men hem lang aankijkt." Neen, hij sidderde op zijn aanblik maar zelden, en toch toch stond vriend Hein steeds vóór hem.
Vader overwoog, dat die toestand niet langer mocht voortduren, ze moesten van elkaar. Meta vermagerde bij den dag. Vader besloot het meisje naar een kostschool in België te sturen. Juist bracht ik Mevr. B., mijn naaste buurvrouw, in deze dagen een bezoek. Ze zat in zak en asch. Toen ik binnenkwam brak ze in snikken uit.
En, na Freriks antwoord: "As grootvoader 't goed nuumt en God ons de kans gêft," stak de oude Wessels de vermagerde hand uit, en zei met bevende lippen: "Dan zal 't zóó wêzen, as God wil. Ik zêgen oe!" Het was een aandoenlijk en roerend gezicht, de goede weezen bij des ouden stoel te zien nederknielen, terwijl hij nogmaals de woorden sprak: "Ik zêgen oe!"
Eindelijk klonken er ook voetstappen in haar nabijheid. Een reeds bejaarde dame met vriendelijke oogen, die het bleeke, vermagerde gezicht nog aantrekkelijk maakten, stond voor haar, zeide haar goeden dag en vroeg haar welken prijs zij voor haar kamer wenschte te betalen. Welken prijs? Dat kon Hedwig niet zoo precies zeggen.
Zijne stem deed mij sidderen; des nachts droomde ik van vervaarlijke dingen, van uitteren en van sterven, en telkens stond de vreeselijke beeltenis des kapiteins bij mijne doodsponde te lachen, als verblijdde hem het laatste oogenblik zijner uitgeputte prooi.... Ook mijn lichaam vermagerde spoedig; de wangen werden mij geel en doorschijnend, en alhoewel ik mij zelden over mijn lot beklaagde, gevoelde ik iets in mij, dat mij een vroegen dood voorspelde.
Overal klapperden de weefgetouwen, op de uitgestrekte marktplaats verdrongen zich koopers en vèrkoopers, in de weidsche hallen lagen de koopwaren tot bergen opgestapeld. Maar Jan en Klaas vonden niet wat zij zochten. Overal werden de arme jongens, met hunne vermagerde trekken, hunne havelooze kleederen, zonder genade afgewezen.
De raadslieden, op de grond neergehurkt, vormden met Dingaan, die zijn zetel innam, een cirkel. Het woord werd echter staande gevoerd. In het midden van de kring bevonden zich drie door de ouderdom vergrijsde en vermagerde Zulu's.
Gladakkers, de ellendige vermagerde honden in Indië, hongerige scharminkels, die elke menschelijke zorg van hun inlandsche meesters ontbeerden, blaften en jankten benauwd en renden weg of verscholen zich achter hun baas. Zoo bereikten we de grens van het woud.
Was het nog borduren geweest bij een ellendig lichtje, met verzwakte oogen en vermagerde vingeren; maar breijen.... "Neen, neen vrouwtje! laat mijne komst u in uwe overdenkingen niet storen! Ik eerbiedig uwe smart; want gij zijt ongelukkig." "O ja, dat ben ik wel!" zuchtte de vrouw. "Ongeluk is ons deel, moedertje! wij zijn op aarde om te lijden." "Maar men kan toch gelukkig wezen, Mijnheer!
Woord Van De Dag