Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 28 oktober 2025
"Mijnheer," zei Verlinden, "dat is een ander huis. Dat is mijn woonkamer." "Praatjes! Alles is onder één dak!" "Die zaak is reeds beslist;" antwoordde Verlinden. "Verleden Woensdag heeft de Rechtbank te Amersfoort uitgemaakt, dat hier geen wetsovertreding bestaat. U hebt dus wèl toe te zien wat u doet." De luitenant vertrok met de woorden: "Wacht maar even! Dat maak ik wel gauw in orde!"
"Stilte!" riep plotseling met donderende stem de burgemeester, die weer met den luitenant en den veldwachter binnengekomen was. De gemeente hield op met zingen. "Verlinden!" ging de burgemeester voort: "ik gebied je in naam des konings, de vergadering te laten uiteengaan!" "Burgemeester; ik heb hier niets te zeggen; we zijn in het huis van Hartog."
Genoemde Jan Verlinden schreef dat de veldwachter alleen daarom zich aan het hoofd der patrouilles bevonden had, omdat de gescheidenen aan den burgemeester betuigd hadden, dat ze voortaan voor elken soldaat, die zonder van burgemeester of politieagent vergezeld te zijn, binnendringen wilde ter storing van de godsdienstoefening, zooals meermalen had plaatsgehad, hunne woning zouden sluiten.
Bij vonnis, dien dag gewezen, was Verlinden vrijgesproken; de Rechtbank zag daarin geen overtreding der wet. Zeker van zijn zaak, had Verlinden dien morgen twee vrienden in zijn kamer toegelaten; hij zelf was in de vergadering. De luitenant liep naar de opening, keek er door en riep "Ha, ha! Daar zijn er twee. Dus twee en twintig! Jullie moet er uit!"
Geen vijf minuten later kwam de luitenant met zijn onmisbare militairen, maar nu in gezelschap van den burgemeester, terug. "Och Verlinden," sprak de burgemeester ongewoon vriendelijk; "mag ik je even buiten spreken?" Deze voldeed dadelijk aan dat verzoek. "Wees zoo goed," zei de burgemeester zoodra ze buiten waren, "en laat die vier menschen met dat kind vertrekken."
Die zal toch eens naar we hopen, voor onzen eerstgeborene zijn." "Dat is goed!" riep Jannetje, "en een toepasselijken tekst uit het Woord Gods er onder!" "Daar zou je voor kunnen nemen Mattheus 2:16," merkte Verlinden op: "Herodes, eenigen afgezonden hebbende, heeft omgebracht al de kinderen, die binnen Bethlehem en in al deszelfs landpalen waren, van twee jaren oud en daaronder."
Maar er wordt geen enkel feit van ongehoorzaamheid opgenoemd. Koelewijn heeft nooit geweigerd den burgemeester te gehoorzamen; maar weigerde op order van de luitenants en de sergeants ons te mishandelen.... De man is nu niet meer hier, maar heeft, als ik wèl heb, werk in Utrecht gevonden.... Hij is de eenige niet!" "Neen; Gerrit vertelde me van zijn ondermeester Jan Verlinden." "Ja, die ook.
"Kijk, het zit 'm zóó!" lichtte de soldaat toe. "We hadden order van den luitenant om niet anders dan door de voordeur naar binnen te willen..." "En," voegde Drieling er bij, "om eigenlijk met alles ontevreden te wezen en het je zoo lastig mogelijk te maken." "Maar dat mag de luitenant toch niet bevelen!" riep Verlinden verontwaardigd. "Ja wat mag of niet mag!
De boeren grepen Charel vast, die spartelde lijk een varken om los te geraken, en Charlot, kwam met de enorme schotel afgeloopen, maar zij lachte zoodanig, dat ze in haar rokken waterde, en de schotel in honderd stukken vallen liet. Charel Verlinden danste verheugd met de armen in de lucht. Iedereen stond te lachen om breuken te krijgen, en Pallieter rolde er van op den grond.
"Opperbest, luitenant!" "Gedaan zooals ik bevolen heb?" "Ja, luitenant." "Nu... niet te zoetsappig, hoor jongens?" De luitenant wilde vertrekken, maar de jonge Verlinden trad hem in den weg. "Luitenant, wat hier vanmiddag op uw bevel geschied is, noem ik laag!" Tot antwoord ontving hij een ribbestoot, die hem wankelen deed. De luitenant verliet hoonlachend kamer en huis.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek