Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 16 mei 2025
Roestink zag haar even glimlachend aan. »Wees gerust, juffrouw! ik persoonlijk heb niets met hem te maken, maar mijn zwager is hier, zooals gijlieden mogelijk gehoord zult hebben, tot rijks-ontvanger aangesteld en verlangt een jong klerkje, dat hem eenige handreiking kan doen; genoemde Frederik Rosemeijer heeft zich aangemeld, zijne bekwaamheden schijnen voldoende, maar bij een post als dien van mijn zwager zijn eerlijkheid en accuratesse onmisbare voorwaarden, de jonkman dien wij niet kennen, heeft zich op u beroepen als die voor zijne moraliteit zou willen getuigen; wat zegt gij van hem, is hij betrouwbaar, kan mijn zwager hem nemen?"
"Ik vind, dat we het nu zoo goed hebben." "Vindt je? Je bent au fond al heel bescheiden in je eischen," zeide zij op snijdend ironischen toon. Slechts de woorden drongen tot hem door, niet de toon van haar stem. "Ik weet eigenlijk niet, wat je nog meer verlangt," zeide hij, zonder te voelen, hoe zijn woorden haar kwetsen moesten. "We hebben immers alles, wat ons hart begeert."
De goede vrouw zeide: Wat verlangt gij van hem? Zij antwoordde dit: Ik wil in de komende maand Januari bij deze stad een tuin vol groen gras, bloemen en boomen met bladeren evenals in Mei; als hij dit niet geeft, laat hij u dan niet meer sturen, omdat, als hij mij weer zal hinderen, ik mij bij mijn man en familie zal beklagen, wien ik tot nu toe alles verborg.
De dikke vleezige wortels der plant toonen reeds aan, dat zij een zwaren, voedzamen grond verlangt. De jonge planten moeten jaarlijks, de oudere om de twee jaar in zulke aarde verplant worden. Houdt men haar gelijkmatig vochtig en vooral zindelijk, dan ontwikkelt de Clivia van 4-6 bladeren per jaar.
"Ulrica!" riep Joan, zoodra zij vertrokken was: "is het in ernst waar? Zal de Ambtman Mom uw man worden?" "Mijn vader verlangt dat huwelijk," antwoordde zij bevende. "Uw vader;.... maar gij?" "Het is misschien de beste keus, die ik in mijn omstandigheden doen kan. Mijn vader is er op gesteld, dat ik een goed huwelijk doe: en...." "En gij bemint hem?"
Hun ietwat tot elkaar geneigde koppen schijnen heimelijk een bedaard gesprek te voeren: "Heb jij begrepen wat de baas verlangt?" "Jawel; en jij?" "Ik ook." "Goed; laten we dan maar heel kalmpjes doorstappen. Als 't moet zal de baas wel met zijn stokje waarschuwen."
"Och, 't is alleen, omdat Marianne niet weerom komt. Hij heeft daar aldoor op gewacht. Hij heeft dagen lang in de groote laan op en neer geloopen en naar haar uitgezien. Hij verlangt zóó, dat ik bang ben dat hij er gek van wordt. Maar ik durf niets te zeggen." "Marianne meent, dat hij boos op haar is." "Och dat meent ze niet. Ze kent hem wel. Maar ze is trotsch en wil niet de minste zijn.
Dat deze twee fijne vernuften, die onophoudelijk kibbelen, zoo ras en op zoo eenvoudige wijze tot elkander gebracht worden, behoeft mede niet te verwonderen, want reeds in het begin van het stuk zien wij, hoe Beatrice verlangt, Benedict weder te ontmoeten, zij het dan ook om met hem slaags te geraken; en Benedict geeft, hoe hij ook smale, duidelijk genoeg te kennen, dat zij hem bevalt, hem aantrekt.
Grootmama verlangt erg je eens weer te zien. Wij kunnen dan samen reizen, want ik blijf een paar dagen hier in de stad. Zou je tegen overmorgen klaar kunnen zijn? Dan zal tante wel al geschreven hebben dat zij het uitstekend vindt, dat je bij ons komt." "O ja, ik kan best klaar, mijnheer," zei Elsje, die een gevoel had, dat zij eigenlijk op dit oogenblik al klaar was om op reis te gaan.
Hij is overspannen genoeg om de reden daarvan in haar te zoeken: Hij bestookt het meisje met fijn-gesponnen jaloezie, verlangt van het meisje onweerlegbare bewijzen dat hij "de eenige" is. Weer alleen op zijn kamer zet hij zich tot diep in den nacht durende zelfkwelling; hij kent geen genot of hij misgunt het zich, ontleedt het totdat er niets van blijft.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek