Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 2 juni 2025
Allen gaven hunner moeder van harte gelijk; en andermaal betuigden zij haar, hoe zij het als een onschatbaar geluk beschouwden, dat zij ook ditmaal het verjaarfeest van eene moeder mogten vieren, die zoo uitmuntend de zware pligten ten opzigte van hare kinderen waarnam, welke in haar vergoeding vonden voor het verlies van eenen waardigen vader.
Het verjaarfeest. Twee dagen later vierde de gravin haren geboortedag. De zon verrees dien dag heerlijk aan de kimmen; het geheele luchtruim was helder en onbewolkt. De jonge graaf bezocht ongemerkt de hermitage en hoor! daar sloeg de nachtegaal. Gedurende den geheelen dag kwamen vrienden en bekenden de gravin gelukwenschen.
Een dag vroeger dan dien, waarop het verjaarfeest te Heizicht zou gevierd worden, vertrok ik derwaarts, ten einde mijn Tante Van Bempden, op haar verzoek, in het maken van eenige voorloopige schikkingen behulpzaam te zijn. Ik vond Tante in blakenden welstand, en, als naar gewoonte, het zeer volhandig hebbende.
Ik wist het geld evenwel van mijn moeder los te bedelen, en eer ik naar het groote verjaarfeest van Juffrouw Fietje ging, waar je den heelen morgen spelen mocht en getrakteerd werd, kocht ik het beeldige vaasje en stapte er uiterst gelukkig mee naar school, heel voorzichtig het in de hand houdend, dat het toch vooral niet breken mocht, en onderwijl de roode rozen en de groene blaadjes bewonderend op het ovale buikje.
"Het was beter dat de generaal daar niets van merkte, en zelve had zij vandaag geen tijd," sprak zij, niet zonder eenige verlegenheid over den dienst dien zij mij vergen moest. "Dat is het minste, Francis, maar waarom maakt gij nu ook zooveel drukte van dat verjaarfeest?" "Wat zal ik u zeggen!
Abraham, waarom wil je niet meê?" vroeg de professor vriendelijk aan zijn zoon, die juist uit zijn kamer kwam. "Och anders niet, dan dat ik geen lust heb naar dit feest te gaan. Maar Clara stuift dadelijk op en dan..." "'t Verjaarfeest van je vader," viel de professor hem glimlachend in de rede.
Ik heb later wel eens in stilte gebloosd over het gekke figuur, dat ik op dit verjaarfeest maakte met dat cadeau. Wat moet de jarige, wat moeten zijn huisgenooten er wel van gedacht hebben. En de vraag is meermalen in me opgerezen, of het van mijn Moeder goed was, me dus naief er in te laten loopen. Had zij haar kind zoo aan de kritiek mogen prijsgeven, al hoorde hij die kritiek ook niet.
"Is het dan een verjaarfeest, een gedenkdag of iets van dien aard?" "Neen, maar het verveelt mij nog langer een sloof te zijn, daarom heb ik mij voor de verandering eens netjes gekleed. Jij knapt je ook altijd op, voordat wij aan tafel gaan, hoe vermoeid je ook bent; waarom zou ik het dan niet doen, als ik er den tijd voor heb?" "Ik doe het om jou," zei de ouderwetsche John.
"Ja dat weet ik," hernam Tante: "maar, naar mijn begrip ware het voegzamer geweest, dat de plechtigheid ten huize uwer ouders had plaats gehad; er zouden dan wel zooveel gasten niet hebben kunnen zijn; maar mij dunkt, op een verjaarfeest behoort ook niemand buiten de naaste bloedverwanten: en die had moeder wel kunnen bergen."
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek