Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !

Bijgewerkt: 28 mei 2025


"Gij, gij zijt de schuld van alles!" riep zij, in tranen van toorn uitbarstende, op wanhopigen toon. "Anna! Ik heb u verzocht, u bezworen, er niet heen te gaan; ik wist, dat het u onaangenaam zijn moest." "Onaangenaam!" riep ze: "Ontzettend! Zoo lang ik leef, zal ik dat niet vergeten! Zij zeide, dat het schande was naast mij te zitten...!"

Weet je wat ... dan kom ik eens even kijken hoe je er uit ziet. Maar ik heb nog heelemaal vergeten je te bedanken voor den gezelligen avond van gisteren. Och, ik vond het hier gisteren niet zoo gezellig als anders. Je hadt een beetje vroeger in stad moeten komen, Kristine. Ja Torwald heeft er goed slag van zijn huis mooi en prettig te maken.

Als hij in het park liep, zei ze, moest hij oppassen voor den vos en den marter; als hij aan 't strand kwam, moest hij om de otters denken; als hij op het steenen plaatsje zat, moest hij den wezel niet vergeten, die door het kleinste gaatje kruipen kon; als hij zou willen slapen in een hoopje dorre bladen, moest hij eerst onderzoeken, of niet een adder ook daar zijn winterslaap deed.

Hij ging naar die van meneer Asper, dien hij juist gereed vond en na de rekening betaald te hebben want Asper had ongelukkig zijn beurs vergeten begaven ze zich naar de vestingpoort, waar ze reeds een aantal officieren wachtende vonden, genoeg om de eerste sloep te bezetten, die dan ook spoedig van wal stak.

Als gij mij naar het eiland wilt terugbrengen, zal ik er een halen. Het is bijzonder ongelukkig, dat ik vergeten heb een lever mede te brengen." De lichtgeloovige zeekwal draaide om en zwom weer naar het eiland terug. Oogenblikkelijk nadat de zeekwal het strand had bereikt, sprong de aap van haar rug en sprong rond op de takken van een boom.

Ik keerde weer terug tot het rumoer en de onrust der wereld, terwijl een lichtstraal van boven zijn ziel verhelderde en hem de aardsche ellende vergeten deed.

Slechts één gebouw teekende zich op ieder tooneel, dat voor hare oogen dwarlde, scherp tegen de lucht af; het was de huizing, waarin de armoede vergeten wegsterft; het was de St. Pieterspoort, het was het Gasthuis.

Nadat hij de kapiteinsvrouw had laten gaan, nam hij zijn hoed en stond een oogenblik na te denken, of hij ook iets vergeten kon hebben. Hij had echter niets vergeten als dat, wat hij vergeten wilde, zijn vrouw. "Ja zoo!" Hij liet het hoofd hangen en zijn innemend gelaat nam een pijnlijke uitdrukking aan. "Zal ik gaan of niet gaan?" vroeg hij zich af.

Dan staan echter nog op het programma Britsch-Borneo, de Philippijnen, en de Straits Settlements; evenals te voren in den Timorarchipel Portugeesch Timor niet vergeten zal worden. Het lijkt een grootsch plan, dat wel even de vrees wekt, of hier niet het qui trop embrasse, mal étreint, zal blijken waar te zijn.

Ja dit is om dronken te worden in je ouwe kamer, voor je ouwe tafel, voor je ouwe raam, voor je zwarte, harde, dooie tuintje, het is om dronken te worden, princelijk gelukkig, princelijk trotsch, princelijk jezelf, het is om bij te zingen, al je ouwe gedoe te vergeten, je buren, die in gevangenisjes naast je wonen, de menschen, het stratenlawaai.

Woord Van De Dag

rozen-hove

Anderen Op Zoek