United States or Barbados ? Vote for the TOP Country of the Week !
Het perkament is geenszins bedorven, zei de schepen, de beugeltasch was met zijde gevoerd; zijde vergaat niet in den grond, en de wormen hebben het perkament niet opgegeten. Het perkament werd voor 't vuur gebracht. Heer baljuw, heer baljuw, zeide Nele, hier voor het vuur komen reeds letteren te voorschijn: beveel dat men het schrift leze.
De Dahlia's-liefhebber gelijkt wonderwel aan dit dier: zoodra de naderende vorst hem verplicht heeft zijne Dahlia-wortelen in den kelder te brengen te brengen, vergaat in eens al het schoone van zijn leven; zijn hart wordt koud, zijne oogen weifelend, zijne bewegingen langzaam, en hij vervalt inderdaad in eenen slaap des geestes, tot bij het aanbreken der Lente.
Al had ik er maar deze ééne van u geleerd, ik zou al genoeg hebben om mij weer moed te geven als ik dien soms verlies bij het arbeiden aan mijn manuscripten daar: "De schat, die niet vergaat, niet wordt geroofd, maar aangroeit, Naar gij hem meer verkwist, die schat heet wetenschap."
Ge kunt wel denken dat ik mij uit de voeten maakte". De roovers trokken men 'n druipneus dieper het bosch in, en durfden sedert in hun huis niet meer te komen. Maar onze vier kerkzangers woonden er zoo goed en gerust, dat zij daar hun leven versleten en Sinter-Goelen Sinter-Goelen lieten. Men vergelijke hiermee no. XVIII van dezelfde verzameling, getiteld: De wereld vergaat, en eveneens no.
Maar nu, nu op dit oogenblik, nu lijden wij, nu voelen wij alleen de gruwelen van dezen tijd en hoe de ijzeren hand van den dwingeland reeds op ons weegt, wij lijden omdat wij voor lang niet meer volledig zullen kunnen leven, wij lijden om alles wat vergaat voor eeuwig in het aanschijn van ons lieve land. Die pijnlijke ondervinding mag te lezen staan op ons gelaat.
Op het Nassauplein werden zij door Gerard opengedaan, nog vóor Herman gebeld had, en Betsy en Eline repten zich naar binnen, terwijl Henk Dirk eene zorgvolle vermaning over de paarden toeriep. Eline ging aanstonds naar heure kamer. Wat een weêrtje, mevrouw! sprak Mina bibberend, toen zij Betsy's rotonde afnam. Het is of de wereld vergaat.
In een merkwaardig stuk Van drierehande lyden heeft de Noordnederlandsche dichter WILLEM VAN HILLEGAERTSBERCH ons een man geschetst, wien het slecht vergaat, omdat hij zich van zijne magen afzondert. Hij is trotsch als een baron, hoewel hij slechts "maet van goede" is. Zijne magen ergeren zich daaraan, maar hij geeft niet om hun raad.
Dan, die kleur vergaat spoedig, en zij doet twee stappen vooruit naar hare moeder. Deze wil hare beide armen om den hals van haar kind slaan; maar zie, de verfranschte dochter zal zich niet aan de omstanders ten tooneele geven. Zij vat de hand harer moeder, houdt die sterk vast en belet de omhelzing. Dan zegt zij: «Goeden dag, mama. Hoe gaat het? En met papa?
Naast haar echtvriend zit Sigyne, de vrouw, en houdt er weenend de wacht. Broeders bevechten, verwanten vermoorden elkander, geen spaart den ander. Zwaarden schitteren, bijlen bliksemen, schilden splijten, de bodem beeft en overal hoort men van echtbreuk. Het is stormentijd, het is wolventijd vóór de wereld vergaat. En over de wolken rijden Walkuren, gereed voor het gevecht.
Vermag nooit in terugkomst te ooverschrijden uw blijde voet den drempel van den Dood? Des Vreedes Ster! der onrust vijandinne! Verhelder d'aard met uwen lach van minne! Gij, Alighieri, "Glans der Eeuw" geheeten, Ook U noem ik met wijdingsvoller Naam, want Liefde zaligt slechts met Wijsheid saam en alle Smart vergaat voor 't zoete Weeten.