Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 7 juni 2025
"Meiden," zei Bekker, "dat is niks gedaan... Ze veerde als ze liep." Hij draaide de lamp wat op en sloeg een blad om van 't boek waar-i in las. "Waar zou ze nu zijn?" "Zou ze zoenen?" Een stukje vuur uit zijn pijp viel op 't boek. Hij doofde 't met een lucifersdoosje. "Verdomme, een gat, dat heb ik stom gedaan."
"Maar hoort u eens, ik geloof dat ik heb hooren schieten," zei Bertie bevend van nieuwsgierigheid, want hij speurde avonturen, en avonturen die gelukkig voorbij waren. De stuurman stoof op hem af, en snauwde: "Je liegt, verdomme! D'r is geen schot gelost. De nikker viel overboord." Kapitein Hansen keek Bertie aan met starende, glanslooze oogen. "Ik ik dacht " begon Bertie.
Het is met die brave volwassenen zoo wonderbaar. Eerst gaan ze de kinderen in 't vloeken voor, en als dan een kind ook verdomme zegt, ranselen ze dat kind af. Eerst steken ze hun sigaar op, en als dan het kind ook een sigaretje wil genieten, bestraffen ze het met strenge woorden, doorrookt van pas geofferde tabak.
"Verdomme, nu is dat wijf nog niet thuis ... en 't is bij zessen ... Ongeduldig was hij, nieuwsgierig te weten of er nu toch in 't geheel geen geld was, want weer hoopte hij, heel vagelijk en onvast ... Zijn blik boorde in de toekomst, waar op de goudig-doorzonde blauwheid der golven zijner droomenzee, licht-veerend danste het vurig-begeerde motorbootje, blank van kiel als een zwaan, met donker-fluweelen zitbankjes en een mooi-puntig wimpeltje, rood en wit, en op den stevig-scherpen boeg in gouden letters ... de naam ... ja, wiens naam?... de zijne?... die van Lowis?... Als ze dan al lang niet met een ander, met Fransken ...?!... was weggetrokken ... Had hij maar 't geld, dan kon hij ze vaster aan zich binden, want tegen een motorbootje had ze zich vroeger alleen gekant uit vrees centen te moeten bijleggen ... en 's nachts kon het roeibootje nog steeds gebruikt worden als 't noodig bleek ... wanneer hij 't geld had, zou hij heur een geschenk koopen, een broche, of eene "brachelet" of ...
Dus van die kracht is u óók nog? Bah! HOVSTAD. Neen, neen, dat meen ik niet! Het valt mij ook zoo onverwacht op het lijf. Dat moet u niet gelooven! PETRA. Ik weet nu wat ik gelooven moet. Adieu. Au, verdomme.... PETRA. Daar ligt het boek. Maar, juffrouw.... ASLAKSEN. Meneer Hovstad, hoor eens! HOVSTAD. Nou, nou, wat is er dan? ASLAKSEN. De burgemeester is in de drukkerij.
Maoeki nam eerst de twee revolvers weg en deed daarna den rog-handschoen aan zijn hand. De eerste waarschuwing die Bunster kreeg was een slag met den handschoen die het vel wegnam over de heele lengte van zijn neus. "Goed, hè?" grijnsde Maoeki tusschen twee slagen door, waarvan de eene het voorhoofd bloot veegde en de andere één kant van zijn gezicht schoon raspte. "Lach, verdomme, lach!"
Zij had een emmer vol, reikte 'm toe den beenigen man, die bukte en 't hengsel greep. Donker-gebogen in 't duister der poort, dof-vloekend, liep-ie naar de gangstraat, smeet met een smak dat 't kletste tegen den muur, den emmer over den grond, kwam terug, begon weer te klagen: "... Nou zie je is!... 't Is verdomme om bij te griene!... Je hart draait òm in je boddie... Al de stront van 'n
"Verdomme," vloekte Johan.... en hij zei maar wat.
Dan had i oogenblikken van 't hoogste geluk zooals zelfs het loome wegzinken in al dat "lekkere mooi" hem niet geven kon. En dan kwam die kijken, en die, en dan stonden ze met hun tweeën, met hun drieën, met hun vieren achter hem en keken en knikten en wezen. En dan ineens was 't uit. Dan zei i: "Verdomme", en ging op zijn brits liggen en liet een klein spatje jenever halen, en deed niets meer.
"Lach, verdomme, lach!" zoo gaf hij de houding aan die zij hadden aan te nemen. Maoeki werd het ruimst bedeeld met den handschoen. Er ging geen dag voorbij zonder een streeling met het instrument. Er waren tijden dat het verlies van zooveel opperhuid hem 's nachts uit den slaap hield, en dikwijls werd de half-genezen oppervlakte op nieuw rauw geschuurd door den grappigen mijnheer Bunster.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek