Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 11 juli 2025
Ze drong thoope, veerdig voor alle straf, stiet haar hoofd achterover en zei: Ik ben zwanger. Ze zag het lijf van Sebastiaan pijnlijk opschokken en het witte kleed van moeder een grooten armzwaai uitbreiden in 't geluchte. Zonder een woord, met een luidelijken slag, stortte Ursule neer op den vloer. Albien stiet de deur open, kwam binnen gelopen en begon seffens te huilen.
Uit al de hoeken der legerplaats klonken de bazuinen om de soldeniers uit het veld te roepen, de paarden briesten, de wapens stieten krijsend tegen elkander, en er rees een akelig krijgsgerucht boven de verschillende delen der legering. Enige uren later waren al de tenten opgevouwen en op de troswagens gepakt, alles was veerdig.
Doka heur hoofd subbelde onder 't lampken dat aan den zolderbalk nog wiegelde en ze steunde nu met de magere armen heur oud lijf op de tafel om den asem die altijd lastig boven kwam. Achterna voelde zij zich in gang komen stillekes beter en veerdig om voort te doen. Ze ontstak de lanteern, bond een dikken neusdoek om het hoofd en ze ging de zware grendels openschuiven aan de deur.
Haar hoed, binstdat ze hem opzette, beefde in hare handen en een ongemeene gichtigheid kriebelde achter hare ooren. Onder 't licht van de lampe schitterde, uiterst beweeglijk, de diamant van haren ring. Ze was seffens veerdig en smeet zonder hulpe haar mantel over hare schouders. Ze voelde nog een beetje vochtigheid in de pelsenkrage, die killig haren nekke taakte.
Verlinde dronk koffie met den wandelstok tusschen de knieën. Ze deed hem nog twee eieren zuipen en dan was hij veerdig. Zoo, Trezia, 'k ga, zegde hij heel gemoedelijk. God beware u, en goê thuiskomst, de groeten aan den Heer. Moet ik iets zeggen aan Freê? riep ze hem nog achterna. Neen, en te noen ben ik toch thuis. Langs de stallen stak hij zijn hoofd nog over de halve deuren en trok het hof af.
Gwyde liet de toom van zijn draver los, vatte de hand van de Franse ridder en drukte dezelve met diepe dankbaarheid. "Gij zijt een edele vijand," zuchtte hij. Terwijl zij in hun samenspraak voortgingen, kwam de ganse stoet in een vlakte van wonderbare grootte, door dewelke de Krekelbeek kronkelend stroomde. Ieder maakte zich op de jacht veerdig.
Als later Goedele veerdig stond om huiswaarts te keeren, klonken de groeten hard en menig, zonder de lieve innigheid, waarmee ze bij haar komste omwonden waren. Ze ging de trap af en zag de drij gezichten in de donkerte van 't deurgat knikken op haar.
"Maar," viel een der Dekens in, "hoe toch zullen wij morgen in de stad geraken, mits de poorten voor het rijzen der zon gesloten zijn?" "De poorten zullen voor ons geopend worden," antwoordde Deconinck. "Ik zal niet uit de stad terugkeren voordat de wraak zeker en onfeilbaar zij. Ik heb u genoeg gezegd: morgen in de vergaderplaats zal ik u nadere bevelen geven; houdt uw mannen veerdig.
Nu is 't al veerdig! meende zij en haastig bracht ze 't koperwerk buiten en schuurde het met zand en zurkel en legde het, afgespoeld, blinkend lijk nieuw goud, te drogen op de hage. Jan mocht nu komen.
Ik verheug mij uitermate aan dit werk; want mij dunkt dat op de punt van iedere Goedendag, die wij veerdig krijgen, reeds een Fransman steekt. En verwonder u niet, doorluchtige Gravin, indien ik zo driftig in deze bomen houw: ik droom dat ik op de vijand hak, en die bedriegelijke wraak doet mijn hart van onversaagdheid opzwellen!"
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek