Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 14 mei 2025
Pallieter stond bijna te rillen op zijn beenen van bewondering en hij zei: "Artiste mè en zonder haar, komt allemol zien, en goeit alle gal en botermelk in de stoof!" Het was lijk brandend water; er was nog licht in het licht, 't was als geest in geest, als iets dat niet meer van de aarde was. "Komt voort," zei Charlot, "wat is er nij on roeë zurkel te zien!"
Nu is 't al veerdig! meende zij en haastig bracht ze 't koperwerk buiten en schuurde het met zand en zurkel en legde het, afgespoeld, blinkend lijk nieuw goud, te drogen op de hage. Jan mocht nu komen.
Pallieter was danig blij, greep al rijdend een handvol zurkel die hij uitzoog, speelde weer een liêken, en zóó kwamen zij aan het Hofken van Ringen. Het was een oud, vlaamsch kasteeltje in rooden kareel met witte banden, met een steksch schaliëndak en een fijn torentje, oprecht gemaakt om den regen een schoone, zingende vloeilijn te geven.
Het gers der beemden kwam boven de knieën en de duizend vette kruiden wasten ondereen tusschen honderd verschillende bloemen. Zurkel, suikerij, vergeet-mij-nietjes, peerdepoot, wilde klaverpluskes enz., eenen heelen boek. En den eenen dag tegen den andere veranderden zij van uitzicht.
Voorbij een boschken openden zich de verten van de sappige weiden. En God! de weiden waren lijk vuur en vlam. "Charlot, scheid eruit van Marieken!" riep Pallieter. "De zurkel brandt! De zurkel brandt!" Elk blad van den verschgeschoten zurkel slurpte een lek op van het zonnelicht, elk blad brandde ervan, héél de wereld brandde ervan!
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek