United States or Republic of the Congo ? Vote for the TOP Country of the Week !


Anders heeft Dolly niets aan haar man. Gij kunt dan overmorgen gaan." De eigenlijke zin dezer woorden werd zoo door Lewin verklaard: "scheid mij niet zoo spoedig van hem. Of gij heengaat, is mij onverschillig, maar gun mij morgen nog het gezelschap van dezen bekoorlijken jongen man. Zoo ge wilt, kunnen wij ook morgen nog thuis blijven!" antwoordde Lewin met gemaakte beleefdheid.

Wel, allemachtig, hij moest toch eens wat meer notitie van haar nemen, dan hij tot dusver had gedaan.... Wie weet, misschien was zij het waard. Eens onderzoeken. Er zijn dagen, die voor jaren tellen.... Wat bedoel je daarmee? Ik ken jou nog geen jaren, nietwaar? En toch zeg ik: heisz-geliebte langer Jahre.... Scheid uit, Max, wees in 's hemelsnaam tegen mij niet zoo flauw.

Gy hebt deernis met my gehad, myn Heer! en tans ben ik 'er hoogmoedig op, dat ik u op myne kniën mag smeeken, om my toe te staan van by u te blyven, tot dat het noodlot ons van één scheid, of dat myn gedrag u reden geeft, om my uit uwe tegenwoordigheid te verbannen".

82 En zie daar tot ons komen te scheep een oude, wit door het oude haar, schreeuwende: "Wee u! slechte zielen: 85 hoopt niet ooit den hemel te zien: ik kom om u te brengen naar den anderen oever, in de eeuwige duisternissen, in het heete en in het koude: 88 en gij die hier zijt, levende ziel, scheid u af van dezen, die dood zijn." Maar toen hij zag dat ik mij niet afscheidde,

"Val mij niet in de rede en scheid uit met je flauwe spotternijen," zeide Rodolphe; "zij zouden trouwens toch afstuiten op het harnas van een onkwetsbaren wil, waarmede ik in het vervolg gepantserd ben." "Nou is de proloog lang genoeg. Waar wou je eigenlijk op neer komen?"

Voorbij een boschken openden zich de verten van de sappige weiden. En God! de weiden waren lijk vuur en vlam. "Charlot, scheid eruit van Marieken!" riep Pallieter. "De zurkel brandt! De zurkel brandt!" Elk blad van den verschgeschoten zurkel slurpte een lek op van het zonnelicht, elk blad brandde ervan, héél de wereld brandde ervan!

Gy hebt deernis met my gehad, myn Heer! en tans ben ik 'er hoogmoedig op, dat ik u op myne kniën mag smeeken, om my toe te staan van by u te blyven, tot dat het noodlot ons van één scheid, of dat myn gedrag u reden geeft, om my uit uwe tegenwoordigheid te verbannen".

"Je ben niet wel Grete." "Ja zeker, hoor je. Scheid nu maar uit." "Ach, ik wou..." "Wat wou je?" "Als ik je alles zou vertellen, wat ik graag wou Grete! dan werd 't een lang verhaal." "Vertel maar en laat het maar goed lang worden." "Allereerst zou ik zoo'n vaste hand willen hebben als Vader had in zijn allerbesten tijd; en dan wou ik voorspoed en moed hebben voorspoed vooral..." "En dan?"

Leg mij zulke plichten niet op! Scheid mij niet van de armen!" "Ik wil jou en de kavaliers Ekeby geven," hernam de Majoorske; "je bent immers een uitstekend mensch en door het volk bemind. Ik zeg als mijn moeder: "dit werk kun je nu voortaan wel op je nemen." "Neen, Majoorske, dit kunnen wij niet op ons nemen! Wij, die u miskend hebben en u zooveel verdriet deden!"

Roep thans Neithotep weder binnen, u beiden heb ik nog iets te zeggen!" Toen de opperpriester aan zijne zijde stond, strekte de koning de hand naar hem uit, en vervolgde: »Ik scheid zonder wrok van u, ofschoon ik meen, dat gij uwe plichten als priester beter wist te vervullen, dan die op u rustten als zoon van dit land en dienaar des konings. Psamtik zal, geloof ik, gewilliger gehoorzamen dan ik.