Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 30 september 2025
"Ja, wij weten waarom mher Sneloghe den graaf wil sparen", wedervoer Burchard. "Het is ter gedachtenis van zijnen vader zaliger, die een vriend van Karel was. Ik zie het aan als eene slecht begrepene dankbaarheid, en herhaal hier met eene vaste overtuiging: die Karel van Denemarken is een bedrieger, een valschaard.
Nog geen twee uur geleden, bij de verlaten hut in het bosch." "Door wien?" klonk het uit verscheidene monden. "Door den Heer van Vianen," zeide Fulco. "Doch laten we naar de Vrouwe gaan, Jonker." "Die valschaard!" riepen de trouwe dienaars, terwijl zij elkander verslagen aanstaarden. "Nu is IJselstein verloren! Geen zwakke vrouw zal het kasteel tegen zulke machtige vijanden durven verdedigen."
Columbus had echter in de keuze van Roldan andermaal getoond hoe bitter weinig menschenkennis hij bezat, want Roldan behoorde tot zijne grootste vijanden, en pas was de Admiraal weg, of de valschaard begon reeds zijne rol te spelen.
"Ja maar, wij zijn hier in Holland," hernam de jager: "en wij kunnen uwe Friesche stukken niet gebruiken: berg ze maar gerust weg, zoowel als uw Friesch mes, eer de dienaars u bij de kladden krijgen als valschen munter en als breker van 's Graven vrede." "Valsche munt!" riep de Fries verbolgen uit: "een valschaard die 't zeit."
DE VADER. Anders niet, anders niet! Gauw! DE DOCHTER, weenend. Och, vader lief, jaag hem niet weg! Gij hebt beloofd, dat wij mochten trouwen. DE VADER. Trouwen? Met den zoon van mijnen grootsten vijand, met den valschaard, die mijne Striata Formosissima aan de ratten overgeleverd heeft? Trouwen? Nooit! Dan geef ik u nog liever aan den bult van Okeren.
Eerlijk gezegd, de man scheen werkelijk zijn plaats te kennen en heel goed te weten, dat het geen benijdbare was, want onder het spreken klapperden zijn tanden in zijn mond. »Je bent bang, Brittles,« zei Mr. Giles. »Dat's niet waar,« zei Brittles. »'t Is wel waar,« zei Giles. »Je bent 'n valschaard, Mr. Giles,« zei Brittles. »Je bent 'n leugenaar, Brittles,« zei Mr. Giles.
Het is te begrijpen, zij zijn zelven van Kerlenbloede. En gij, mher Wulf, waarom trekt gij hunne zaak u zoo vurig aan? Is het misschien omdat gij vreest dat men later ook u de bewijzen uwer vrije geboorte zou kunnen vragen?" "Het is te veel!" schreeuwde Segher Wulf boven al de kreten zijner vrienden uit. "Mher Ghyselbrecht, gij zijt een valschaard, een lasteraar, gij liegt!
Den laatsten keer nog, waren ze wat besnoven door den drank, weergekeerd en hadden onderweg malkaar den arm gegeven om gebroederlijk zonder struikelen hun huis te vinden. Dat was nu allemaal weg, gebroken, uit voor altijd en Vanhoutte stond bij Verlinde in zijne zware schuld, lijk den eersten dag van 't verraad, als de bedrieger, de valschaard.
Ik zeg, en iedereen mag het hooren, dat IJselstein door een valschen aanval mijn paard aan het schrikken maakte, waardoor het op zijde sprong en mij deed vallen. Hij hield zich niet aan de wetten van het spel en overwon mij door list. Doch ik erken hem niet als mijn meester! Hij is een valschaard en niet dat alleen, maar ook een lafaard! Laat hij het zwaard trekken als hij durft!"
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek