Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 26 mei 2025
Was hij ze niet ontloopen, om dan maar weggehurkt te zitten in een koffiehuis, waar hij 't niet uithouen kon, waar de menschen hem drukten en het gepraat hem gehinderd had. Dat waren de zwarte jaren geweest. Die waren weg, lang weg, vergeten èn gehaat. Kwamen ze nou terug, terug, terug...
Vroeg, den volgenden morgen, was-ie naar Juda, die in de Rapenburgerstraat woonde, geloopen. In bed kon-ie 't niet uithouen. Uren en uren had-ie koortsachtig, verhit van bloed, aan wat op 't donker portaal gebeurd was, liggen denken. 'r Was tusschen hem en haar iets ontstaan, 'n geheim geworden, dat 'm verheugde en hinderde. Als-ie de zuiging van 'r lippen, de lenigte van 'r lichaam hervoelde, werd 't rood achter z'n oogleden als-ie d
"Laat je dat niet afschrikken, Mijnheer!" zeide een dikke vent, wien ik naderhand vernam, dat een kastelein van den Overtoom, en een beroemd paardenkenner was: die beestjes van Blaek loopen drommels goed, dat 's waar; 't bennen poppetjes, daar niks aan mankeert: zoo rond as appeltjes en as een zij zoo zacht in den bek, daarom niet; maar kijk! daar hebje dien anderen: heb ik jou daar? het biest mag zoo mager wezen as het wil: des te minder zit hem zijn vet in den weg: en as je 't zoo ziet afrijen, je zoudt zeggen: het slaat zien beenen deur mekaêr of het mal was; maar laat hem gerust zijn gang gaan: hij zal het uithouen op den langen weg en ze alle achter hem laten.
Hij schudde zijn hoofd en weer staarde zijn blik, als schrik-verwilderd, vóór zich uit. "'K 'n kòst het ginter nie mier uithouen; 'k 'n kòst nie mier, 'k zoe d'r van verdriet gestorve zijn," hijgde hij. "Woarom?... was 't nie goe mier van 't eten meschien?... of kost ge tegen de lucht nie mier?" vroeg ze bedeesd. "Wilt-e nou al gauw iets eten?" riep ze eensklaps levendig.
"Zij zijn er waarachtig allebei!" riep de een, "zij hebben mekaar goed bijgehouen!" riep een ander. "Nou! wat braatje nou van uithouen?" vroeg Weinstübe aan Krijn Jaspersz.: "je ziet immers, dat de peesten an mekaar kewaagd zijn. Heb je ook perauw? Sol je 't afmaken wille voor de helft." "Patientie!" zei de kastelein: "de laatste loodjes wegen het zwaarst."
"Ja menschen!" merkt de juffrouw aan, "je mag wel voor je gezondheid zorgen. Ik weet niet hoe je 't uithoudt!" "Uithouën?" zegt de schipper: "de juffrouw mot weten dat er geen menschen ouèr worden as schippers en schoolmeesters. De schoolmeesters, van de onschuldige asempies van de kinderen, en de schippers, van weer en wind." De Schippersknecht.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek