Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 29 juni 2025
"Met zulke rechters ben ik vooruit veroordeeld," zucht de Italiaan, als Van Treslong en zijn officieren plaats nemen rondom een groote trom. Als de krijgsraad den eed heeft afgelegd, merkt de Hollandsche vice-admiraal, die veel doorzicht heeft, op: "Wij moeten den burgemeester in onzen krijgsraad opnemen. Dat zal hem voorgoed aan onze zaak verbinden.
Nu, dien dag hadden de Geuzen een lekker glaasje op de zege gedronken, en ze zeiden tot Uilenspiegel: Gij staat steeds met den neus in den wind, om tijdingen van het vasteland te vernemen; gij kent al de krijgsavonturen: zing ze ons eens. Maar Lamme moet op de trom slaan en de bevallige pijpster zal naar de maat van het lied spelen.
In tegenstelling met Bakker, die na enkele weken zijn arbeid weer hervatten kon, bleef Trom langen tijd aan het ziekbed gekluisterd, en toen hij het eindelijk mocht verlaten, was er van hem niet meer overgebleven dan een zwakke, uitgeteerde man, die niet meer in staat was, het brood te verdienen voor zich en voor zijn gezin. 't Was wel eene groote ramp.
Op Jan Trom bleef Flipsen erg boos, dat kon Jan duidelijk opmerken. Flipsen groette hem nooit terug, als hij hem tegenkwam, en keek hem altoos aan met een blik, die hem niet veel goeds voorspelde. Jan trok er zich echter niets van aan, want hij voelde zich volkomen onschuldig.
Moeder Trom stond op, sloeg haar armen om Dik's hals, gaf hem een kus op elke wang, en zei: "Mijn zegen er op, Dik!" Trom trok zoo hard aan zijn bakkebaardjes, dat hij er de vlassige haartjes van in de hand hield, en zei: "Ja, ja, zoo is het goed, en dat is het. Griet, onze Dik is toch een bizonder kind, en dat is-ie!" Tweede Hoofdstuk. De belangrijkste dag uit het leven van Dik Trom.
Anneke gaf aan dien raad gehoor, maar zuinig van aard bleef ze toch, en dat was goed. In den winkel zag het er keurig netjes uit, en hij was van alle gemakken voorzien. Daar zorgde vader Trom wel voor. Nu hij niets meer te doen had, was de oude liefhebberij voor het timmervak weer bij hem ontwaakt, en liep hij altoos te passen en te meten, te schaven en te hameren.
Een op de hurken zittende bonze sloeg met een stok met dikken knop op een trom van zeer bijzonderen vorm; met dezelfde regelmatigheid als de balans eener machine ging zijn arm op en neer, terwijl hij met eentonige stem uit een voor hem liggend boek half zong, half las. Dof en somber weerklonken de slagen in de hooge gewelven.
"Ziet!" vervolgde Feurich: "daar komen de Oversten te paard de hoogte oprijden; er wordt een kring om de galg gevormd." "Luistert!" hernam Falckestein, "daar klinkt de trompet, zeker om onze aandacht op dit spel te vestigen." "En nu hoor ik een doffe trom, als bij halsrecht," zeide Peter, het oor tegen het vloersteen houdende om beter te hooren.
Na negen bange dagen en nachten zei de dokter, dat het gevaar geweken was. "Dat heb je naast God aan je braven jongen te danken, moedertje," zei hij tegen vrouw Trom, terwijl hij Dik op den schouder klopte. "Hij heeft je onverbeterlijk opgepast en verzorgd. Maar nu moet hij zelf wat rust nemen en morgen maar weer eens flink met zijne makkers gaan spelen. Dat zal hem opfrisschen."
"Doe jij dat maar, dan zal ik intusschen het tweede gat hakken," zei Karel. Hij nam de bijl, en trok aan 't werk. Op dit oogenblik kwam Dik Trom aanstappen. Hij kwam eens kijken, of de jongens het klaar zouden spelen. "Gaat het goed?" vroeg hij. "Best, Vader," zei Jan. "O, maar wat is dat ijs hard. Ik kan er bijna niet doorheen slaan met de bijl." "Ja, dat dacht ik wel.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek