Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 28 juni 2025
In dit oogenblik sprong de hond weer op het gordijn van groen terug, dat Squambo met zijn geweer optilde. »Zermah!" riep hij uit. »En het kind!" schreeuwde Texar. »Hoe hebben zij kunnen ontvluchten? Ter dood, dat wijf ter dood!" De uitgeputte vrouw werd door Squambo ontwapend op het oogenblik, dat zij op Texar toesteken wilde.
»Niets," antwoordde de commandant. »Hebt gij u daarvan overtuigd?" »Ja. Ik heb zelf zoo even eene verkenning in noordwaartsche richting uitgevoerd." »En?..." »Ik heb de overtuiging opgedaan, dat de federalistische troepen rustig te Fernandina gebleven en dat zij niet opgerukt zijn naar Jacksonville." »Dat is al iets," mompelde Texar schier onhoorbaar.
En wanneer die eerlijke familie nu nog had geweten, dat Texar vermoedde, dat Gilbert Burbank dienst had genomen in de gelederen van de strijdmacht der Noordelijken, dan zou zij voorzeker in onophoudelijke angsten geleefd hebben. Hoe had die kerel die bijzonderheid toch vernomen? Gilbert was toch in stilte heengegaan en zijn vertrek was voor een ieder geheim gehouden.
Toen later de squif, door Squambô gevoerd, hem opgenomen had, was hij naar het verlaten fortje teruggekeerd, alwaar hij, zooals wij weten, moeielijk te volgen ware geweest. Wat dien Squambô betreft, waarover wij toch ook een enkel woord dienen te zeggen, dat was een schrandere en listige Seminool-Indiaan, die de vertrouweling van Texar geworden was.
Den volgenden morgen, bij het eerste krieken van den dageraad, wandelde een man op den oever van een der kleine eilandjes, welke als verloren te midden van die lagune der Zwarte Kreek bestaan. Dat was Texar. Niet ver van hem, slechts op weinige passen van hem verwijderd, was een Indiaan in de squif gezeten, die den vorigen dag bij het stoomschip Shannon aangelegd had.
In een hoek van dat meer werd het eiland Garneral aangetroffen, waar Texar zich eene schuilplaats ingericht had, die de scherpzinnigste vervolgers kon trotseeren. Die landstreek was alsof zij voor Texar en zijne schandgenooten geschapen was en hunner in allen deele waardig.
Toen hem evenwel kolonel Gardner de pertinente vraag stelde, of hij Texar persoonlijk gezien had onder de aanvallers van Camdless-Bay, was hij verplicht een ontkennend antwoord te geven.
Het is dan ook te vreezen, dat de slavernij als eene verloren zaak kan beschouwd worden." »Nu ja, wat kan dat schelen?" hernam Texar met een gebaar van onverschilligheid. »Zeker, het kan ons niet schelen," hernam de ander. »Of de Noordelijken of de Zuidelijken de overhand hebben..."
De krachten der brave vrouw begaven haar schier dan ook, toen zij op het eiland Garneral aankwam. En nu, was het wonder, dat zij, na alles wat gebeurd was, sedert het oogenblik dat Texar en Squambo haar van de Zwarte Kreek ontvoerd hadden, bijna vertwijfelde? Helaas, zij wist toch niet, dat het briefje, hetwelk zij aan den jongen slaaf toevertrouwd had, master James Burbank in handen gekomen was.
En wat ware dan hun lot geweest! En ziet, zij bevinden zich in veiligheid!" »Gij hebt gelijk, Stannard, en dat God geloofd en geprezen zij!" zei James Burbank plechtig. »Ja, dat God geloofd en geprezen zij!" herhaalden allen met aandoening en dankbaarheid. »Overigens," ging James Burbank voort, »wat op bevel van Texar uitgevoerd is, zal niet ongestraft blijven.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek