United States or Eritrea ? Vote for the TOP Country of the Week !


Hij verliet ons, en wij wachtten. Wij spraken niet met elkander. Wij durfden dat, hoewel het dwaas was, niet om het groen-lakensche tafelkleed, zooals wij elkaar later bekenden. Wij staarden naar de deur, die de concierge achter zich had toegetrokken, en dan weer naar het venster, waardoor men den regen kon zien vallen. Lang wachtten wij. Ik bevond, dat ik licht hijgde.

Hij bette met zijn zakdoek het water van het tafelkleed op en schikte de rozen weêr in de vaas ... Niets, niets! bleef hij klankloos murmelen. Zij beefde van zenuwachtigheid; zijne stem was zoo diep medelijdend geweest, als bedekten zijne woorden met hun sluier een ontzettend geheim.

"Ik ben zoo wakker als midden op den dag. Zal ik je 'n verhaaltje vertellen? Dat doe ik thuis altijd, als één van de kleintjes in bed moet blijven." " ja, vertel wat," zei Else, "maar neem dan eerst 't tafelkleed over je beenen, dat je niet koud wordt."

Wanneer komt hij te Peking aan? Heeft hij eene goede reis gehad? Moge de godin Koanine hem nabij zijn!" Aldus peinsde de jeugdige weduwe in haar onrust. Vervolgens dwaalden hare oogen naar een tafelkleed, zeer kunstig samengesteld uit duizenden kleine stukjes, een soort van mozaïek van doek naar Portugeeschen trant bewerkt, een eend met hare jongen voorstellende als het zinnebeeld der trouw.

'T'n goa mij wel nie aan en g' hét gij 't recht van d'r mee te doen wat da ge wilt, moar 't zoe mij toch spijten da ge 't moest verliezen of gestole worden." Alfons bedacht zich even, de wangen vurig rood, de oogen strak op 't tafelkleed gevestigd. Toen antwoordde hij met een soort weerzin, als ontsluierde hij ten ontijde een groot geheim dat nog liefst moest ongerept blijven.

»Ik gooide de dekens van mij afzei Giles, terwijl hij 't tafelkleed teruggooide en de keuken- en de werkmeid strak aankeek, »stapte zachtjes uit bed, schoot mijn....« »Er zijn dames bij, Mr. Gilesmompelde de ketellapper.

Was dan ook het bed opgemaakt en de sprei keurig-glad getrokken, dan ging het tafelkleed en de looper weer op tafel, zette ze de tafelschel precies in het midden van den tafellooper en kwamen Gartenlaube en portretalbum in een rechten hoek tegenover elkaar om de schel te liggen. Dan begon ze aan haar toilet.

In de groote kamer liet zij de vuile voeten van Felix wegvegen, die daar van gister-avond nog stonden, en beknorde Jans, dat zij zoo slordig geschuyerd had. Zij trok een kreukel uit het tafelkleed, leî de muziek op de piano tot een regelmatig hoopje.

Het gepolijste staal van den loop glinsterde in het licht der lamp, en het donkerbruin der kunstig gesneden kolf kwam zoo schilderachtig uit tegen de hooggekleurde bloemen van het tafelkleed, dat men gewaand zou hebben een feestgeschenk te zien liggen: eenige dier nuttige snuisterijen waarmede eene verstandige vrouw haren man op zijn verjaardag verrast, of die een bevoorregt pupil bij zijn aanstaand vertrek naar de akademie van een edelmoedig voogd tot eene gedachtenis ontvangt.

"Op de kast?" vroeg Nel ongeloovig, terwijl ze voorzichtig het tafelkleed oplichtte. "Ja zeker, op de kast. Als iets weg is, kan het overal zijn, zegt ma altijd." "Je denkt zeker aan je haarlintje of je handschoenen, die ook altijd zoek zijn. St. hoor je dat?" Nel stond stijf van schrik. Door keek haar met groote oogen aan en durfde geen voet verzetten.