Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 10 juni 2025
Zij kon niets anders doen dan het hoofd diep voor den professor buigen. »Maar, wat gedaan is, is gedaan," vervolgde Sylvius Hog, »en daaraan valt ongelukkig niets te veranderen. Laten wij ons gesprek dus afbreken.
Sylvius Hog wist ditmaal geen woorden te vinden. Hij bekeek beurtelings den brief.... en het document.... Dan weer het document.... dan weer den brief. Hij sprak niet meer. Wat zou hij bovendien hebben kunnen zeggen? Welke twijfel kon thans nog omtrent het rampzalig lot van de Viken bestaan? omtrent den vreeselijken dood van allen, die het vaartuig naar Noorwegen terugvoerde?
Eigenlijk ben ik het niet, die hier wil...." »Maar, wie dan, mijnheer Sylvius?" »Ole Kamp wil het," antwoordde de professor. »En Ole Kamp moet gij gehoorzamen." »Zuster," zei Joël Hansen, »mijnheer Sylvius heeft gelijk. Ja, het moet." En zich tot den professor wendende, ging hij voort: »Wanneer denkt gij te vertrekken, mijnheer Sylvius? Ik doe die vraag, om alles in gereedheid te kunnen brengen."
»Ja, ook onder dezelfde omstandigheden!" antwoordde Sylvius Hog. »Toen gij, lieve Hulda, geweigerd hadt, dat loterijbriefje aan Sandgoïst af te staan, had gij het niet aan uwe moeder moeten geven." De jongelieden wisten niet wat te antwoorden. Toen zij het loterijbriefje aan hare moeder overreikte, gehoorzaamde Hulda aan een innerlijk gevoel, dat men niet kon afkeuren.
Maar men zou niet licht een drooger en beter beschut huis gevonden hebben, dan de gastvrije woning van den heer Help Junior. En de ontvangst, die Sylvius Hog daar ten deel viel kon nergens vriendelijker, hartelijker en beter gemeend geweest zijn.
Vele eeuwen later bouwde Desiderius, de laatste Koning der Lombarden, die zich in het kasteel van Sylvius, dat bereids tot een ommuurd vlek was verheven, onthield, eene tweede omwalling en een prachtig paleis, waar straks Karel de Groote gastvrij ontvangen werd, tot loon waarvoor hij aan de stad vele schoone voorrechten schonk.... Al deze verhalen missen historischen grondslag; de oorsprong der stad, die ook den bijnaam van Castel-Fiorito heeft gevoerd, moet gezocht worden in den ouden heerlijken burcht Sylvia, die weder zijn naam niet ontleende aan zekeren Sylvius, maar eenvoudig aan de boschrijke omgeving.
Dat daarvoor goede redenen bestonden, zal de lezer later wel merken. Omstreeks kwart voor tweeën, begon er eene zekere beweging onder de volksmenigte te ontstaan. De oorzaak daarvan was professor Sylvius Hog, die aan de buitendeur van het Universiteitsgebouw verscheen.
Neen, ik zal nooit ophouden met mijne nasporingen; ik zal nimmer aan den dood van Ole Kamp, haren bruidegom, gelooven, tenzij men mij het onwraakbaar bewijs van zijn overlijden voor oogen legt." Zoo redeneerde professor Sylvius Hog, en zoo trachtte hij zijn hoop levendig te houden.
Sylvius Hog hield het niet langer uit. Hij kon geen oogenblik meer stil zitten. Hij begreep, dat er iets gedaan moest worden. Hij kondigde dan ook aan, dat hij, wanneer den volgenden dag geene tijding ontvangen was, naar Christiania zou reizen, om zich te overtuigen dat de nasporingen met den noodigen ijver en de vereischte nauwgezetheid geschiedden.
Hulda verliet het vertrek om toezicht op de toebereiding van het eten te houden en de tafel in de groote zaal te doen dekken; terwijl Joël reeds heengegaan was om het karretje van den onderbaas Lengling terug te brengen. Sylvius Hog bleef dus alleen.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek